Resultados para “Usuario: Amerginh"

Este buscador realiza búsquedas sobre el texto íntegro de los Artículos, Poblamientos, Imágenes y Archivo de conocimientos, así como sobre los comentarios a los Artículos y Poblamientos.

Buscador Global

Tipo de búsqueda
No literal (todas las palabras en cualquier orden) · Sólo en el título

Buscar en:
Biblioteca · Poblamientos · Archivo de Conocimientos · Imágenes · Comentarios

Si no marcas ningún área, buscará en todas (excepto en comentarios).


Comentarios

Tijera Pulsa este icono si opinas que la información está fuera de lugar, no tiene rigor o es de nulo interés.
Tu único clic no la borarrá, pero contribuirá a que la sabiduría del grupo pueda funcionar correctamente.


  1. #251 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Destrucción inminente Via Romana entre Chinchilla y Albacete

    Hannon, sobre eso de "Como curiosidad: el arqueólogo que realizó el seguimiento de las obras dijo en el informe que allí no había nada. Vamos que ni sabían que aquello era un BIC. Pero tampoco es cuestión de echarle la culpa. Seguramente yo tampoco habría visto nada".

    Espero que te refieras a que era difícil identificar ese BIC... y no a que hizo la vista gorda para cobrar. Yo si firmo un PGOU o una EIA de forma intencionada a sabiendas de una irregularidad se me cae el pelo... y aunque no se me cayese, es de ley, y de buena fé, no firmar algo que incumpla la normativa vigente, y la racionalidad de la protección del patrimonio.

    Cosas veredes, amigo Sancho

  2. #252 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Textos galaico-portugueses anteriores al Foro do Burgo:

    DOCUMENTO LATINO-PORTUGUÊS (1008)

    [1] (Christus). In D(e)i n(omi)ne. Nos Argerigo et Adosinda placuit nob(is) asto animo a(c) probria n(ost)ra uolumtate ut uinderem(us) tiui Eue-
    [2] nando [pres]b(ite)r sicut et concedim(us) tiui in ista karta ereditatem n(ost)ra probria quos abem(us) in uila Manualdi terri[to]-
    [3] rio Portogal et abuim(us) nos illa de abios et paremtes nostros in ipsa uila p(er) suo terminum antigũ ubiq(u)e ea potueritis inuenire
    [4] in kasas in pomares in uinias terras kalbas ecciam et baruaras montes fontes aquis aquarum u(e)l sepsigas mulinar(um) de quanto
    [5] inde tenem(us) in n(ost)ro iure qum mater n(ost)ra Goda et uirum suo Trastemiro. Et est fora de alias tuas kartas q(u)e ian nos tiui inde
    [6] rouoram(us) mediatate integra tiui inde concedim(us). Et illa alia mediatate reserbam(us) pro nos. Et nec uindam(us) nec donem(us)
    [7] ad alio omine nisit ad ti ou tu a nos. Abeas firmiter de nostro dato et dam(us) tiui ea pro ocasione q(ue) abenit ad ipsa Adosinda
    [8] et in suo peccato deuenit a tradictjone et abuit pro me a dare CL solidos et dedit inde illos L ad Uilifonso Mumdini –
    [9] zi. Et fauolastis pro me ad meo marito Uirterla et dimisit mici illa merze et rezebit me pro sua muliere et
    [10] consudunasti nos todos tres in tua kasa ad tua bemfeitoria et dedisti nob(is) adduc in pretjo Il boues et III m(odi)os d(e) ziua –
    [11] ria et IIas cabras et uno carnario tanto nob(is) bene conplacuit. Ita d(e) odie die u(e)l tempore de iure n(ost)ro ipsa ereditas
    [12] de iure nostro [sia] abrasa et in uestro iure sie tra[d]ita et confirmata. Si quis tamem quos fierit non credim(us) aliquis
    [13] omo uenerit u(e)l uenerim(us) ad inronpendo contra ad anc kartula firmitatis nostre q(u)e nos illa deuin –
    [14] digare non potuerim(us) pos tua parte ou tu in uoci nostra q(u)e pariem(us) tiui illa dublata u(e)l quantum ad te fuerit
    [15] illa meliorata et uob(is) p(er)peti[m]auitura. Facta karta uinditjonis in Era VI et X. post p(er)acta mil(e)s(i)ina VIII Kal(endas)
    [16] Setember. Argerigo et Adosinda in ãc kartula man(us) nostras rouoram(us) + +
    [17] Qui preses fuerunt it sunt: Froila ts., Fromarigo ts., Frogia ts., Baldoi ts., Todila ts., Modeiro ts., Leouesendo ts., alio Frogia ts.e.

    NOTICIA DE FIADORES (1175)

    [1] Noticia fecit pelagio romeu de fiadores stephano pelaiz. xxi. solidos lecton. xxi. soldos pelai garcia xxi. soldos. Güdisaluo M(enen)dici. xxi. soldos
    [2] Egeas anriquici. xxxta. Soldos. Petro cõlaco. X. Soldos. Güdisaluo anriquici. xxxxta. S(o)ld(o)s Egeas Monííci. xxti. Soldos –il- Iho(a)ne suarici. Xxx. Ta soldos
    [3] M(enen)do garcia. xxti. Soldos. Petro suarici. xxti. Soldos ER(a) Ma.Ccaa xiiitia Istos fiadores atan. V. annos que se partia de isto male q(ue) li avem

    AUTO DE PARTILHAS (1192)

    [1] In Ch(rist)i n(omi)ne, am(en). Hec e(st) notitia de p(ar)tiçon (e) de deuison que fazem(os) antre nós dos h(er)dam(en)tus e dus cou[tos e] das onrras
    [2] e dou padruadig(os) das eygreygas que fórum de nossu padre e de nossa madre, en esta maneira q(ue) Rodrigo
    [3] Sanchiz ficar por sa p(ar)ticon na q(u)inta do couto de Vííturio e na q(u)inta do padroadigo dessa eygreyga en todol(os)
    [4] us h(er)dam(en)tus do couto e de fora do couto. Vusco Sanchiz ficar por sa p(ar)ticon na onrra d'Ulueira e no padroa-
    [5] digo dessa eygreyga en todol(os) h(er)dam(en)tos d'Olveira e en nu casal de Carapezus q(ue) chamam da Vluar e en outro
    [6] casal en Agiar que chamam Q(u)intáá. Meen Sanchiz ficar por sa p(ar)ticon na onrra de Carapezus e nus outr(os)
    [7] h(er)dam(en)tus e nas duas p(ar)tes do padroadigo dessa eygreyga e no padroadigo da eygreyga de Creysemil e
    [8] na onrra e no h(er)dam(en)to d'Arguiffi e no h(er)dam(en)to de Lauoradas e no padroadigo dessa eygreyga. Eluira
    [9] Sanchiz ficar por sa p(ar)ticon nos h(er)dam(en)tos de Centegaus e nas três q(u)artas do padroadigo dessa eygreyga
    [10] e no h(er)dam(en)to de Creyximil assi us das Sestas come noutro h(er)dam(en)to. Estas p(ar)ticoens e diuisoes fazem(os) an-
    [11] trenós q(ue) uallam por ens(e)c(u)la s(e)c(u)lor(um), am(en). Facta karta m(en)sse M
    rcii E(r)a M.ª CC.ª XXX.ª. Vaaco Suariz
    [12] ts., V(er)múú Ordoniz ts., Meen Farripas ts., Gonsaluu U(er)muiz ts., Gil Diaz ts., Dom M(a)rfío
    [13] ts., M(a)r(ti)m P(eri)z ts., Don St(e)ph(a)m Suariz ts. Ego J(o)h(an)n(e)s M(e)n(en)di p(res)b(ite)r notauit.

    MENTIO DE MALEFACTORIA (1210)

    [1] H(ec) [est] mentio de malefactoria q(u)am rex donn(us) Sanci(us) fec(it) donno Laurẽcio F(er)nandi (et) p(re)cep(it) fac(er)e q(uo)d ei fecit
    [2] Velasc(us) Men(en)di. In p(r)imis accepit ei LXXXa. modios int(er) pane (et) uinũ et XXV int(er) archas (et)
    [3] cupas et X. scutos et II.as, culcitres (et) II plumacios et int(er) scannos (et) lectos XI et calda-
    [4] rias (et) m(en)sas (et) scutellas (et) uasos muitos (et) capellos de ferro (et) porcos decẽ (et) oues (et) capras
    [5] et XV m(o)r(a)b(itino)s, q(ui) leuauer(unt) de suis hominib(us) q(ui) spectauer(unt) et multa, alia arma. Sup(er) hoc depo-
    [6] pulauer(unt) ei LXX.a casalia, unde est p(er)ditũ p(re)sentẽ fructu (q(uo)d in eis habebat (et) q(uo)d debet euenire.
    [7] (et) C homines d(e) maladia, q(u)i ita p(er)dider(unt). Deinde miser(unt) ignẽ in sua q(u)intana de Cuina (et) cre-
    [8] mauer(unt) eã totã q(uia) pré igne nichil ibi remansit. Et dirribauer(unt) de ipsa turre q(u)antã potuer(unt)
    [9] (et) q(uo)d n(on) potuer(unt) miser(unt) in eã ignẽ q(u)i eã findidit, q(uo)d nũq(u)am potest e(ss)e em(en)data. Et etiã magis
    [10] custaret eã fac(er)e q(uo)d mille (et) D m(o)r(a)b(itino)s. (Et) q(u)anta casalia habebat cora ipsa dieta q(u)in-
    [11] tana cremauer(unt)ea. Sup(er) hoc acceper(unt) ei unũ sarracenũ bonũ.
    [12] Et sciãt o(mne)s homines q(u)i hãc sc(r)ipturã uid(er)int q(uo)d ego Laurẽti(us) F(er)nandi n(on) feci nec dixi q(uo)d recepissẽ
    [13] hãc destructionẽ (et) malefactoria q(uo)d recepi.

  3. #253 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Uis.... ca pasao???? O_o

  4. #254 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    y encima se cortó grrrrrr

  5. #255 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Repito:

    DOCUMENTO LATINO-PORTUGUÊS (1008)

    [1] (Christus). In D(e)i n(omi)ne. Nos Argerigo et Adosinda placuit nob(is) asto animo a(c) probria n(ost)ra uolumtate ut uinderem(us) tiui Eue-
    [2] nando [pres]b(ite)r sicut et concedim(us) tiui in ista karta ereditatem n(ost)ra probria quos abem(us) in uila Manualdi terri[to]-
    [3] rio Portogal et abuim(us) nos illa de abios et paremtes nostros in ipsa uila p(er) suo terminum antigũ ubiq(u)e ea potueritis inuenire
    [4] in kasas in pomares in uinias terras kalbas ecciam et baruaras montes fontes aquis aquarum u(e)l sepsigas mulinar(um) de quanto
    [5] inde tenem(us) in n(ost)ro iure qum mater n(ost)ra Goda et uirum suo Trastemiro. Et est fora de alias tuas kartas q(u)e ian nos tiui inde
    [6] rouoram(us) mediatate integra tiui inde concedim(us). Et illa alia mediatate reserbam(us) pro nos. Et nec uindam(us) nec donem(us)
    [7] ad alio omine nisit ad ti ou tu a nos. Abeas firmiter de nostro dato et dam(us) tiui ea pro ocasione q(ue) abenit ad ipsa Adosinda
    [8] et in suo peccato deuenit a tradictjone et abuit pro me a dare CL solidos et dedit inde illos L ad Uilifonso Mumdini –
    [9] zi. Et fauolastis pro me ad meo marito Uirterla et dimisit mici illa merze et rezebit me pro sua muliere et
    [10] consudunasti nos todos tres in tua kasa ad tua bemfeitoria et dedisti nob(is) adduc in pretjo Il boues et III m(odi)os d(e) ziua –
    [11] ria et IIas cabras et uno carnario tanto nob(is) bene conplacuit. Ita d(e) odie die u(e)l tempore de iure n(ost)ro ipsa ereditas
    [12] de iure nostro [sia] abrasa et in uestro iure sie tra[d]ita et confirmata. Si quis tamem quos fierit non credim(us) aliquis
    [13] omo uenerit u(e)l uenerim(us) ad inronpendo contra ad anc kartula firmitatis nostre q(u)e nos illa deuin –
    [14] digare non potuerim(us) pos tua parte ou tu in uoci nostra q(u)e pariem(us) tiui illa dublata u(e)l quantum ad te fuerit
    [15] illa meliorata et uob(is) p(er)peti[m]auitura. Facta karta uinditjonis in Era VI et X. post p(er)acta mil(e)s(i)ina VIII Kal(endas)
    [16] Setember. Argerigo et Adosinda in ãc kartula man(us) nostras rouoram(us) + +
    [17] Qui preses fuerunt it sunt: Froila ts., Fromarigo ts., Frogia ts., Baldoi ts., Todila ts., Modeiro ts., Leouesendo ts., alio Frogia ts.e.

    NOTICIA DE FIADORES (1175)

    [1] Noticia fecit pelagio romeu de fiadores stephano pelaiz. xxi. solidos lecton. xxi. soldos pelai garcia xxi. soldos. Güdisaluo M(enen)dici. xxi. soldos
    [2] Egeas anriquici. xxxta. Soldos. Petro cõlaco. X. Soldos. Güdisaluo anriquici. xxxxta. S(o)ld(o)s Egeas Monííci. xxti. Soldos –il- Iho(a)ne suarici. Xxx. Ta soldos
    [3] M(enen)do garcia. xxti. Soldos. Petro suarici. xxti. Soldos ER(a) Ma.Ccaa xiiitia Istos fiadores atan. V. annos que se partia de isto male q(ue) li avem

    AUTO DE PARTILHAS (1192)

    [1] In Ch(rist)i n(omi)ne, am(en). Hec e(st) notitia de p(ar)tiçon (e) de deuison que fazem(os) antre nós dos h(er)dam(en)tus e dus cou[tos e] das onrras
    [2] e dous padruadig(os) das eygreygas que fórum de nossu padre e de nossa madre, en esta maneira q(ue) Rodrigo
    [3] Sanchiz ficar por sa p(ar)ticon na q(u)inta do couto de Vííturio e na q(u)inta do padroadigo dessa eygreyga en todol(os)
    [4] us h(er)dam(en)tus do couto e de fora do couto. Vu((a))sco Sanchiz ficar por sa p(ar)ticon na onrra d'Ulueira e no padroa-
    [5] digo dessa eygreyga en todol(os) h(er)dam(en)tos d'Olveira e en nu casal de Carapezus q(ue) chamam da Vluar e en outro
    [6] casal en Agiar que chamam Q(u)intáá. Meen Sanchiz ficar por sa p(ar)ticon na onrra de Carapezus e nus outr(os)
    [7] h(er)dam(en)tus e nas duas p(ar)tes do padroadigo dessa eygreyga e no padroadigo da eygreyga de Creysemil e
    [8] na onrra e no h(er)dam(en)to d'Arguiffi e no h(er)dam(en)to de Lauoradas e no padroadigo dessa eygreyga. Eluira
    [9] Sanchiz ficar por sa p(ar)ticon nos h(er)dam(en)tos de Centegaus e nas três q(u)artas do padroadigo dessa eygreyga
    [10] e no h(er)dam(en)to de Creyximil assi us das Sestas come noutro h(er)dam(en)to. Estas p(ar)ticoens e diuisoes fazem(os) an-
    [11] trenós q(ue) uallam por ens(e)c(u)la s(e)c(u)lor(um), am(en). Facta karta m(en)sse M((a))rcii E(r)a M.ª CC.ª XXX.ª. Vaa((s))co Suariz
    [12] ts., V(er)múú Ordoniz ts., Meen Farripas ts., Gonsaluu U(er)muiz ts., Gil Diaz ts., Dom M(a)rfío
    [13] ts., M(a)r(ti)m P(eri)z ts., Don St(e)ph(a)m Suariz ts. Ego J(o)h(an)n(e)s M(e)n(en)di p(res)b(ite)r notauit.

    MENTIO DE MALEFACTORIA (1210)

    [1] H(ec) [est] mentio de malefactoria q(u)am rex donn(us) Sanci(us) fec(it) donno Laurẽcio F(er)nandi (et) p(re)cep(it) fac(er)e q(uo)d ei fecit
    [2] Velasc(us) Men(en)di. In p(r)imis accepit ei LXXXa. modios int(er) pane (et) uinũ et XXV int(er) archas (et)
    [3] cupas et X. scutos et II.as, culcitres (et) II plumacios et int(er) scannos (et) lectos XI et calda-
    [4] rias (et) m(en)sas (et) scutellas (et) uasos muitos (et) capellos de ferro (et) porcos decẽ (et) oues (et) capras
    [5] et XV m(o)r(a)b(itino)s, q(ui) leuauer(unt) de suis hominib(us) q(ui) spectauer(unt) et multa, alia arma. Sup(er) hoc depo-
    [6] pulauer(unt) ei LXX.a casalia, unde est p(er)ditũ p(re)sentẽ fructu (q(uo)d in eis habebat (et) q(uo)d debet euenire.
    [7] (et) C homines d(e) maladia, q(u)i ita p(er)dider(unt). Deinde miser(unt) ignẽ in sua q(u)intana de Cuina (et) cre-
    [8] mauer(unt) eã totã q(uia) pré igne nichil ibi remansit. Et dirribauer(unt) de ipsa turre q(u)antã potuer(unt)
    [9] (et) q(uo)d n(on) potuer(unt) miser(unt) in eã ignẽ q(u)i eã findidit, q(uo)d nũq(u)am potest e(ss)e em(en)data. Et etiã magis
    [10] custaret eã fac(er)e q(uo)d mille (et) D m(o)r(a)b(itino)s. (Et) q(u)anta casalia habebat cora ipsa dieta q(u)in-
    [11] tana cremauer(unt)ea. Sup(er) hoc acceper(unt) ei unũ sarracenũ bonũ.
    [12] Et sciãt o(mne)s homines q(u)i hãc sc(r)ipturã uid(er)int q(uo)d ego Laurẽti(us) F(er)nandi n(on) feci nec dixi q(uo)d recepissẽ
    [13] hãc destructionẽ (et) malefactoria q(uo)d recepi.

    NOTICIA DE TORTO (1211-1216)

    [1] D(e) noticia d(e) torto que fecer(ũ) a Laurẽci(us) Fernãdiz por plazo que fec(e) Gõcauo
    [2] Ramiriz antre suos filios e Lourẽzo Ferrnãdiz q(u)ale podedes saber: e oue au(e)r d(e) erdad(e)
    [3] e dau(e)r, tãto q(u)ome uno d(e) suos filios da q(u)ãto podesẽ au(e)r d(e) bona d(e) seuo pater e fiolios seu
    [4] pater e sua mater. E d(e)pois fecer(ũ) plazo nouo e cõuẽ uos a saber q(u)ale in ille se ((e))m
    [5] taes firmam(en)tos q(u)ales podedes saber: Ramiro Gõcaluiz e Gõcaluo Gõca[luiz e]
    [6] Eluira Gõcaluiz forũ fiadores d(e) sua irmana que o[to]rgase aqu[e]le plazo come illos.
    [7] Sup(er) isto plazo ar fe[ce]r(ũ) suo plecto. E a maior aiuda que illos hic cõnocer(ũ), que les
    [8] acanocese Laurẽzo Ferrnãdiz sa irdad(e) p(er) p(lec)to que a teuese o abate d(e) S(ã)c(t)o Martino
    [9] que como uẽcesẽ, que asi les dese d(e) ista o abade. E que nunq(u)a illos lecxasẽ
    [10] daquela irdad(e) sẽ seu mãdato. Se a lexarẽ itregarẽ ille d(e) oot(r)a que ((li)) plaza.
    [11] E d'au(e)r que ouer(ũ) d(e) seu pat(e)r nu[n]q(u)ã se li id(e) der(ũ) parte. Deu dũ Gõcau
    [12] o a Laurẽco Fernãdiz e Marti Gõc[a]luiz XII casaes por arras d(e) sua auóó.
    [13] E filar(ũ)li illos ind(e) VI casales c(ũ) torto. E podedes saber como man-
    [14] do dũ Gõcauo a sua morte. D(e) XVI casales d(e) Ueraci que ((d(e))) fructar(ũ) e que li
    [15] nunq(u)a id(e) der[ũ] q(u)innõs. E d(e) VII e medio casaes antre Coina e Bastuzio und(e) li
    [16] nunq(u)ã der(ũ) q(u)iniõ. E d(e) trẽs i(n) Tefuosa und(e) li nu[n]q(u)a ar der[ũ] nada. E IIos i(n) Figeeree-
    [17] do unnd(e) nũq(u)ã li der(ũ) q(u)inõ. E IIos i(n) Tamal ũd(e) li n(õ) ar der(ũ) q(u)inõ. E da sena-
    [18] ra d(e) Coina ũd(e) li n(õ) ar der(ũ) q(u)inõ. E d'uno casal d(e) Coina que leuar(ũ) id(e) III anos
    [19] o frouctu c(ũ) torto. E por istes tortos que li fecer(ũ) tem q(u)a a seu plazo quebrãtado
    [20] q(u)a li o deuẽ por sanar. E d(e)pois ouer(ũ) seu mal e meteu o abad(e) paz a[n]tre illes
    [21] i(n) no carualio d(e) Laureedo. E rogouo o abate tãto que beiso c(ũ) illes. E der(ũ)li
    [22] XVIIII morabitinos q(u)i li filar(ũ). E d(e)pos iste p(lec)to pre[n]d(e)r(ũ)((li)) o seruical otro
    [23] om(e) d(e) sa casa e troser(ũ)no XVIIII dias p(er) mõtes e fecer(ũ)les tã máá prisõ
    [24] p(er) que leuar(ũ) deles q(u)ãto poder(ũ) au(e)r. E d(e)pois li d(e)sũro Gõcauo Gõcauiz
    [25] sa fili[a] pechena. E irmar[ũ]li XIII casales und(e) perdeu fructu. E isto
    [26] fui d(e)p ((ois)) que fur(ũ) fíídos anto abate. E d(e)pois que fur(ũ) ifiados por iuizo d(e) ilo
    [27] rec. E nuq(u)a ille fez(e) neun mal por todo aqueste e fezeles taes agudas
    [28] q(u)ales aqui ouireedes. Sup(er) sua aguda fez testiuigo c(ũ) Gõcauo Cebolano.
    [29] E sup(er) sa aiuda ar fuili a casa e filoli q(u)ãto que li agou e deu a illes. E sup(er) sa
    [30] aiuda oue testifigo c(ũ) P(e)tro Gomez, omezio q ((v)) e li custou maes ka C m(orabitinos).
    [31] E sup(er) sa aiud[a] oue mal c(ũ) Goncaluo Gomez que li custou multo da au(e)r
    [32] e muita perda. E in sa aiuda oue mal c(ũ) Go[n]caluo Suariz. E in sa aiuda
    [33] oue mal c(ũ) Ramiro Fernãdiz que li custov muito au(e)r muita perda.
    [34] E in sa aiuda fui IIas fezes a Coi[m]bra. E in sa aiuda dixe mul[ta]s uices
    [35] e ora in ista tregua fur(ũ) a Ueraci amazar(ũ)li os om(éé)s erma[rũ]li X casaes
    [36] seu torto ai rec. E sup(er) saiud[a] mãdoo lidar seus om(éé)s c(ũ) Mar-
    [37] tint I(o)h(a)n(e)s que q(u)ir[i]a d(e)sũrar sa irmana. E cũ ille e cũ sa casa
    [38] e cũ seu pam e c(ũ) seu uino uẽcestes uosa erdade. E cũ ille
    [39] existis d(e) sua ((casa)) in ipso die que uola q(u)itar(ũ). E ille teue a uosa
    [40] rezõ. E ot(r)as aiudas multas que fez. E plus li a custado
    [41] uosa aiuda q(u)a li inde cae d'erdad[e]. E subre becio e sup(er)
    [42] fíím(ẽ)to se ar q(u)iserdes ouir as desõras q ((v)) e ante ihc fur(ũ)
    [43] ar ouideas: Vener(ũ) a uila e fila[rũ]li o porco ante seus filios e com-
    [44] erũsilo. Vener(ũ) alia uice er filar(ũ) ot(r)o ante illes
    [45] er comer(ũ)sa. Vener(ũ) i(n) ((alia)) uice er filiar(ũ) una ansar ante
    [46] sa filia er comer(ũ)sa. I(n) alia uice ar filiar(ũ)li o pane ante
    [47] suos filios. I(n) alia uice ar ue[ne]r(ũ) hic er filar(ũ) ide o uino
    [48] ante illos.
    [49] otra uice (?) uener(ũ)li filar ante seus filios q(u)ãto q((v))e li agar(ũ) i(n) quele
    [50] casal. E fur(ũ)li u ueriar (?) e p(ren)der(ũ) id(e) o cõlazo und(e) mamou o lec-
    [51] te e gacar(i)no e getar(i) i(n) t(er)ra polo cecar e le[ua]r(ũ) delle q(u)ãto oue.
    [52] I(n) alia uice ar fur(ũ) a Feraci e p(ren)d(e)r(ũ) IIos om(éé)s e gacarunos e le((ua))r(ũ)
    [53] deles q(u)ãto que ouer(ũ). I(n) ot(r)a fice ar p(ren)der(ũ) ot(r)os IIos a se[u] irmano P(e)lagio
    [54] Fernãdiz e iagar(ũ)nos. I(n) ot(r)a ue[ne]r(ũ) a Pegeiros (?) e leuarũso III om(éé)s
    [55] ante P(e)lagio Fernãdiz.

    TESTAMENTOS DE AFONSO II (1214, VERSIONES DE BRAGA Y TOLEDO)

    Testam(en)tum regis d(om)ni Adefonsi s(e)c(un)di

    [1] En’o nome de Deus. Eu rei don Afonso pela gracia de Deus rei de Portugal, seendo sano e saluo, teme)te o dia de mia morte, a saude de mia alma e a proe de mia molier raina dona Orraca e de me(us) filios e de me(us) uassalos e de todo meu reino fiz mia mãda p(er) q(ue) de-
    [2] pos mia morte mia molier e me(us) filios e meu reino e me(us)uassalos e todas aq(ue)las cousas q(ue) De(us) mi deu en poder sten en paz e en folgãcia. P(ri)meiram(en)te mãdo q(ue) meu filio infante don Sancho q(ue) ei da raina dona Orraca agia meu reino enteg(ra)m(en)te e en paz. E ssi este for
    [3] morto sen semmel, o maior filio q(ue) ouuer da raina dona Orraca agia o reino entegram(en)te e en paz. E ssi filio barõ nõ ouuermos, a maior filia q(ue) ouuermos agia’o. E ssi no te)po de mia morte meu filio ou mia filia q(ue) deuier a reinar nõ ouuer reuora, segia en poder
    [4] da raina sa madre e meu reino segia en poder da raina e de me(us) uassalos ata q(uan)do agia reuora. E ssi eu for morto, rogo o apostoligo come padre e senior e beigio a t(er)ra ante seus pees q(ue) el recebia en sa come)da e so seu difindeme)to a raina e me(us) filios e o reino. E ssi eu
    [5] e a raina formos mortos, rogoli e pregoli q(ue) os me(us) filios e o reino segiã en sa come)da. E mãdo da dezima dos morauidiis e dos dieiros q(ue) mi remaserù) de parte de meu padre q(ue) su) en Alcobaza e do outr’auer mouil q(ue) i posermos pora esta dezima q(ue) segia partido pelas manus
    [6] do arcebispo de Bragaa e do arcebispo de Santiago e do bispo do Portu e de Lixbona e de Coi)bria e de Uiseu e de Lamego e da Idania e d’Euora e de Tui e do tesoureiro de Bragaa. E out(ro)ssi mãdo das dezimas das luctosas e das armas e dout(ra)s dezimas q(ue) eu tenio apartadas en te-
    [7] souros per meu reino, q(ue) eles as departiã assi como uire) por derecto. E mãdo q(ue) o abade d’Alcobaza lis de aq(ue)sta dezima q(ue) el ten ou teiuer e eles as departiã segu)do De(us) como uire) por derecto. E mãdo q(ue) a raina dona Orraca agia a meiadade de todas aq(ue)lias cousas mouils q(ue) eu ouuer
    [8] a mia morte, exetes aq(ue)stas dezimas q(ue) mãdo dar por mia alma e as out(ra)s q(ue) tenio en uoontade por dar por mia alma e non’as uiier a dar. Et mãdo q(ue) si a raina morrer en mia uida q(ue) de todo meu auer mouil agia ende a meiadade. Da out(ra) meiadade solten ende p(ri)meiram(en)te
    [9] todas mias devidas e do q(ue) remaser fazam en[de] t(re)s partes e as duas partes agiã me(us) filios e mias filias e departiãse ent(r’e)les igualm(en)te. Da t(er)ceira o arcebispo de Bragaa e o arcebispo de Santiago e o bispo do Portu e o de Lixbona e o de Coi)bria e o de Uiseu e o d’Euora fazã desta
    [10] guisa: q(ue) u q(ue)r q(ue) eu moira q(ue)r en meu reino q(ue)r fora de meu regno fazam aduzer meu corpo p(er) mias custas a Alcobaza. E mãdo q(ue) den a meu senior o papa ĪĪĪ m(o)r(auidiis), a Alcobaza ĪĪ m#r#. por meu añiu(er)sario, a Santa Maria de Rocamador ĪĪ m#r#. por meu añiu(er)sario
    [11] a Santiago de Galicia ĪĪ CCC m#r#. por meu añiu(er)sario, ao cabidoo da Séé da Idania mill(e) m#r#. por meu añiu(er)sario, ao moesteiro de San Gurge D m#r#. por meu añiu(er)sario, ao moesteiro de San Uice)te de Lixbona D m#r#. por meu añiu(er)sario, aos caonigos de Tui mill(e)
    [12] m#r#. por meu añiu(er)sario. E rogo q(ue) cada un destes añiu(er)sarios fazam se)p(re) no dia de mia morte e fazam t(re)s comemorazones en t(re)s partes do ano e cada dia fazam cantar una missa por mia alma por se)pre. E ssi eu en mia uida der estes añiu(er)sarios, mãdo q(ue) orem por mi co-
    [13] me por uiuo ata en mia morte e depos mia morte fazam estes añiu(er)sarios e estas comemorazones assi como suso e nomeado, assi como fazem en’os out(ro)s logares u ia dei meus añiu(er)sarios. E mãdo q(ue) den ao maestre e aos freires d’Euora D m#r#. por mia alma, ao comen-
    [14] dador e aos freires de Palmela D m#r#. por mia alma. E mãdo q(ue) o q(ue) eu der daq(ue)sta mãda en mia vida q(ue) non’o busque nenguu depos mia morte. E o q(ue) remaser daq(ue)sta mia t(er)cia mãdo q(ue) segia partido igualme)te en cinq(ue) partes das quaes una den a Alcobaza u
    [15] mando geitar meu corpo. A out(ra) ao moesteiro de Santa Cruz, a t(er)ceira aos Te)pleiros, a q(ua)rta aos Espitaleiros, a q(ui)nta den por mia alma o arcebispo de Bragaa e o arcebispo de Santiago e os cinque bispos q(ue) suso nomeamos segu)do Deus. E den ende aos omees d’ordin
    [16] de mia casa e aos leigos ((a)) q(ue) eu nõ galardoei seu servizo assi com’eles uirem por guisado. E as out(ra)s duas partes de toda mia meiadade segiã departidas igualm(en)te ont(re) me(us) filios e mias filias q(ue) ouuer da raina dona Orraca assi como suso e dito. E mãdo q(ue) aq(ue)ste auer
    [17] dos me(us) filios q(ue) o teniã aq(ue)stes dous arcebispos cu) aq(ue)stes cinq(ue) bispos ata q(uan)do agiã reuora. E a dia de mia morte se alguus de me(us) filios ouuere) reuora, agiã seu auer. E dos q(ue) reuora nõ ouuere) mãdo q(ue) lis teniã seu auer ata q(uan)do agiã reuora. E mãdo q(ue) q(ue)n q(ue)r que
    [18] tenia meu tesouro ou me(us) tesouros a dia de mia morte q(ue) os de a departir aq(ue)stes dous arcebispos e aq(ue)stes cinq(ue) bispos, assi como suso e nomeado. E mãdo ainda q(ue) se s’asunar todos nõ poderem ou nõ q(ui)sere) ou descordia for ont(r’a)q(ue)stes a q(ue) eu mãdo departir aq(ue)stas dezimas
    [19] suso nomeadas, ualia aq(ui)lo q(ue) mãdare) os chus muitos p(er) nõbro. Out(ro)ssi mãdo daq(ue)les q(ue) mia mãda an a departir ou todas aq(ue)lias cousas q(ue) suso su) nomeadas q(ue) si todos no) se podere) assunar ou no) q(ui)serem ou descordia for ont(r’e)les ualia aq(ui)lo q(ue) mãdare) os chus muitos p(er)
    [20] nõbro. Mando ainda q(ue) a raina e meu filio ou mia filia q(ue) no meu logar ouuer a reinar se a mia morte ouuer reuora e meus uassalos e o abade d’Alcobaza sen demorancia e sen (con)t(ra)dita lis den toda mia meiadade e todas as dezimas e as out(ra)s cousas suso nomeadas
    [21] e eles as departiã assi como suso e nomeado. E ssi a mia morte meu filio ou mia filia q(ue) no meu logar ouuer a reinar nõ ouuer reuora, mãdo empero q(ue) aq(ue)stes arcebispos e aq(ue)stes bispos departiã todas aq(ue)stas dezimas e todas aq(ue)stas out(ra)s cousas assi como suso e no-
    [22] meado. E a raina e me(us) uassalos e o abade sen demorãcia e sen (con)t(ra)dita lis den toda mia meiadade e todas as dezimas e as out(ra)s cousas q(ue) teiuere), assi como suso e dito. E ssi dar nõ li as q(ui)serem, rogo [o]s arcebispos e os bispos com’eu en eles (con)fio q(ue) eles o demãdem pe-
    [23] lo apostoligo e p(er) si. E rogo e prego meu senior o apostoligo e beigio a t(er)ra ante seus pees q(ue) pela sa santa piadade faza aq(ue)sta mia mãda seer (con)p(ri)da e aguardada, q(ue) nenguu nõ agia poder de uinir (con)t(ra) ela. E ssi a dia de mia morte meu filio ou mia filia q(ue) no
    [24] meu logar ouuer a reinar nõ ouuer reuora, mãdo aq(ue)les caualeiros q(ue) os castelos teen de mi en’as t(er)ras q(ue) de mi teem os me(us) riquos omees q(ue) os den a esses meus riq(uo)s omees q(ue) essas t(er)ras teiuere). E os meus riquos omees den’os a meu filio ou a mia filia q(ue) no
    [25] meu logar ouuer a reinar q(uan)do ouuer reuora, assi como os dariã a mi. E mandei fazer treze cartas cu) aq(ues)ta tal una come outra, q(ue) p(er) elas toda mia mãda segia (con)p(ri)da, das quaes ten una o arcebispo d(e) Bragaa, a out(ra) o arcebispo de Santiago, a t(er)ceira o arcebispo
    [26] de Toledo, a q(ua)rta o bispo do Portu, a q(ui)nta o de Lixbona, a sexta o de Coi)b(ri)a, a septima o d’Evora, a octaua o de Uiseu, a nouea o maestre do Te)plo, a dezima o p(ri)or do Espital, a undezima o p(ri)or de Santa Cruz, a duodecima o abade d’Alcobaza, a t(er)cia dezima facer guarda[r] en
    [27] mia reposte. E foru) feitas en Coinbria IIII.or dias por andar de Junio, E(ra) M.a CC.a La II.a.

    Testam(en)tum regis d(om)ni Adefonsi s(e)c(un)di

    [1] En’o nome de Deus. Eu rei don Afonso pela gracia de Deus rei de Portugal, seendo sano e saluo, tem(en)te o dia de mia morte a saude de mia alma e a proe de mia molier reina dona Vrr(aca) e de meus filios e de meus uassalos
    [2] e de todo meu reino fiz mia mãda p(er) q(ue) depois mia morte mia molier e meus filios e meus uassalos e meu reino e todas aq(ue)las cousas q(ue) Deus mi deu en poder sten en paz e en folgãcia. P(ri)meiram(en)te mã-
    [3] do q(ue) meu filio i)fan[te] don Sãcio q(ue) ei da reina dona Vrr(aca) aia meu reino enteiram(en)te e en paz. E sse este for morto sen semel, o maior filio q(ue) ouuer da reina dona Vrr(aca) aia o reino enteg(ra)me)te e en paz.
    [4] E sse filio baron nu) ouu(er)m(os), a maior filia q(ue) ouu(er)m(os) aia’o. E sse no te)po d(e) mia morte meu filio ou mia filia q(ue) deuier a reinar nu) ouuer reuora, seia en poder da reina sua madre e meu reino
    [5] seia en poder da reina e de meus uassalos ata cãdo aia reuora. E sse eu for morto, rogo o ap(osto)ligo como padre e senior e beio a t(er)ra an(te) seus pees q(ue) el receba en sa com(en)da e so seu defendim(en)to a reina
    [6] e meus filios e o reino. E sse eu e [a] reina formos mortos, rogoli e p(re)goli q(ue) os meus filios e o reino seiam en sa com(en)da. E mãdo da dezima dos morauidiis e dos dineiros q(ue) mi remas(er)um da parte de
    [6] meu padre q(ue) su) en Alcobacia e do outr’auer mouil q(ue) i pos(er)m(os) pora esta d(e)zima q(ue) seia partido pelas manos do arcebispo d(e) Bragaa e do de Santiago e do bispo do Porto e de Lisbona e de Coinbra e de
    [7] Uiseu e de Lamego e da Idania e d’Euora e de Tui e do tesoureiro de Bragaa. Out(ri)ssi mando das d(e)zimas das luitosas e das armas e doutras dezimas q(ue) eu tenio apartadas en tesouros per meu rei-
    [8] no q(ue) eles as departan al si como uiren por guisado. E mãdo q(ue) o abade d’Alcobacia lis de aq(ue)sta d(e)zima q(ue) el ten ou teiu(er) e eles as departan segu)do Deus como uiren por dereito. E mãdo
    [9] q(ue) a reina dona Vrr(aca) aia a meiadade de todas aq(ue)las cousas mouils q(ue) eu ouu(er) a mia morte, exetes estas d(e)zimas q(ue) mãdo dar por mia alma e as outras q(ue) tenio en uoontade por dar por mia alma
    [10] e non’as uiier a dar. E mãdo q(ue) se a reina dona Vrr(aca) morrer en mia uida q(ue) de todo meu au(er) mouil aia ende a meiadade. Da outra mia meiadade solten ende p(ri)meiram(en)te
    [11] mias deuidas todas e do q(ue) remas(er) facan ende tres partes e as duas partes aian meus filios e mias filias e departans’ antr’eles igualm(en)te. E da t(er)ceira o arcebispo d(e) Bragaa e u d(e) Sãtiago e u bispo do Porto e u de Lisbona e u d(e) Coinbra e u de Uiseu e u d’Euora facan ende desta guisa: q(ue) u q(ue)r q(ue) eu moira, q(ue)r en meu reino q(ue)r fora de meu reino, facan aduz(er) meu corpo p(er) mias c(us)tas a Alcobacia.
    [12] E mãdo q(ue) den a meu senior o papa ĪĪĪ m(o)r(auidiis), a Alcobacia ĪĪ m###r#. por meu an)iu(er)sario, a Santa Maria de Rocamador ĪĪ m#r#. por meu an)iu(er)sario, a Santiago d(e) Galiza ĪĪ CCC m#r#. por meu an)iu(er)sario, ou
    [13] cabidoo da Séé da Idania Ī m#r#. por meu an)iu(er)sario, ou moesteiro d(e) San Iorgi D. m##r#. por meu an)iu(er)sario, ou moesteiro d(e) San Uice)te d(e) Lisbona D. m#r#. por meu an)iu(er)sario, ous conigos d(e) Tui
    [14] Īm#r#. por meu an)iu(er)sario. E rogo q(ue) cada uno destes an)iu(er)sarios facan semp(re) en dia d(e) mia morte e facan tres comemoraciones en tres partes do ano e cada [d]ia facan cantar una missa por
    [15] mia alma por se)p(re). E se en mia uida der estes an)iu(er)sarios, mãdo q(ue) oren por mi come por uiuo atren mia morte e depois mia morte facan estes an)iu(er)sarios e estas come
    [16] moraciones assi como susu e nomeado, assi como fazen en outros logares u ia dei meus an)iu(er)sarios.
    [17] E mãdo q(ue) den ou maestre e ous fraires d’Euora D m#r#. por mia alma e ou com(en) dador e ous fraires de Palmela D m#r#. por mia alma. E mãdo q(ue) o q(ue) eu der daq(ue)sta mãda en mia uida q(ue) non’o busq(ue) ne)gu)u d(e)pois mia morte. E u q(ue) remas(er) daq(ue)sta mia t(er)cia
    [18] mãdo que seia partido igualm(en)te en ci)q(ue) partes das q(ua)es una den a Alcobacia u mãdo ieitar meu corpo. A outra ou moesteiro d(e) Santa …, a t(er)ceira ous Te)pleiros, a q(ua)rta ous Espitaleiros,
    [19] a q(ui)nta den por mia alma o arcebispo d(e) Bragaa e u d(e) Santiago e us ci)q(ue) bispos q(ue) susu nomeam(os) segu)do Deus. E den ende ous omees d’ordin d(e) mia casa e ous leigos a q(ue) eu n(on) galardo
    [20] ei seu s(er)uicio assi com’eles uiren por guisado. E as outras duas partes d(e) toda mia meiadade seian d(e)partidas igualm(en)te antre meus filios e mias filias q(ue) ouu(er) da reina dona Vrr(aca) assi co-
    [21] mo susu e nomeado. E mãdo q(ue) aq(ue)st’auer dos meus filios q(ue) o tenian aq(ue)stes dous arcebispos c(um) aq(ue)stes ci)q(ue) bispos ata q(ua)ndo aian reuora. E a dia de mia morte, se alguno d(e) meus filios ou-
    [22] uer reuora, aian seu au(er). E dos q(ue) reuora nu) ouueren mãdo q(ue) lis tenian seu au(er) ata q(ua)ndo aian reuora. E mãdo q(ue) q(ue)n q(ue)r q(ue) tenia meu tesouro ou meus tesouros a dia d(e) mia mor-
    [23] te q(ue) os de a departir a aq(ue)stes dous arcebispos e aq(ue)stes cinq(ue) bispos assi como susu e nomeado. E mãdo ainda q(ue) se s’asuar nõ pod(er)en ou nõ q(ui)s(er)en ou discordia for antr’aq(ue)stes a q(ue) eu mãdo
    [24] d(e)partir aq(ue)stas dezimas susu nomeadas, ualia aq(ui)lo q(ue) mãdare) os ch(us) muitos p(er) nõbro. Out(ri)ssi mãdo daq(ue)les q(ue) mia mãda an a d(e)partir ou todas aq(ue)las cousas q(ue) susu su) nomeadas q(ue) se
    [25] todos n(on) se pod(er)en asuar ou n(on) q(ui)s(er)en ou descordia for antr’eles ualia aq(ui)lo q(ue) mãdaren os ch(us) muitos p(er) nõbro. Mãdo ainda q(ue) a reina e meu filio ou mia filia q(ue) no meu logo ouuer a rei-
    [26] nar, se a mia morte ouu(er) reuora e meus uassalos e u abad(e) d’Alcobacia sen d(e)morancia e sen (con)tradita lis den toda mia meiadade e todas as d(e)zimas e as outras cousas susu nomeadas
    [27] e eles as departan assi como susu e nomeado. E se a mia morte meu filio ou mia filia q(ue) no meu logo ouu(er) a reinar nõ ouuer reuora, mãdo enp(er)o q(ue) aq(ue)stes arcebispos e aq(ue)stes bispos d(e)partã
    [28] todas estas d(e)zimas e todas estas cousas outras assi como suso e nomeado. E a reina e meus uassalos e u abade sen d(e)morancia e sen (con)tradita lis den toda mia meiadade e todas as dezimas
    [29] e as outras cousas q(ue) teiuerem assi como susu e dito. E se dar nu) las q(ui)s(er)en, rogo os arcebispos e os bispos com’eu en eles (con)fio q(ue) eles o demãden pelo ap(osto)ligo e p(er) si. E rogo e p(re)go meu senior
    [30] o ap(osto)ligo e beyio a t(er)ra ante seus pees q(ue) pela sa s(an)c(t)a piedade faca aq(ue)sta mia mãda seer (con)p(ri)da e aguardada, q(ue) ne)gu)u nu) aia pod(er) d(e) uenir (con)tra ela. E se a dia da mia morte
    [31] meu filio ou mia filia q(ue) no meu logo ouu(er) a reinar nu) ouu(er) reuora ma)do a aq(ue)les caualeiros q(ue) os castelos teen de mi en’ as t(er)ras que d(e) mi teen os meus ricos omees q(ue) os
    [32] den a esses meus ricos omees q(ue) essas t(er)ras teiu(er)en. E os meus ricos omees den’os a meu filio ou a mia filia q(ue) no meu logo ouu(er) a reinar q(ua)ndo ouu(er) reuora assi como os da-
    [32] rian a mi. E ma)dei faz(er) treze cartas cu) aq(ue)sta tal una como a outra q(ue) p(er) elas toda mia ma)da seia (con)p(ri)da, das q(ua)es ten una o arcebispo d(e) Bragaa, a out(ra) o arch(iepiscopo) de Santiago, a terceira
    [34] o arcebispo d(e) Toledo, a quarta o bispo do Porto, a q(ui)nta o d(e) Lisbona, a sex(ta) o d(e) Coi)bra, a septima o d’(E)uora, a octaua o d(e) Uiseu, a nona o maestre do Te)plo, a d(e)cima o p(ri)or do Espital, a u)d(e)ci-
    [35] ma o p(ri)or de Santa …, a duodecima o abade d’Alcobacia, a t(er)cia decima faco eu aguardar en mia resposte. E foron feitas en Coinbra IIII.or dias por ãdar d(e) Iunio E(ra) M.a CC.a L.a II.a.

    Búsqueda por internessss y eson. Fuentes:

    Arquivo Sonoro de Galicia
    Biblioteca virtual da literatura en galego
    Biblioteca Virtual Galega
    Centro de Linguística da U. de Lisboa
    Corpus de Referencia do Galego Actual
    Corpus Histórico do Português
    Corpus Informatizado do Português Medieval
    História da Língua Portuguesa em linha
    Instituto da Lingua Galega
    Internet Medieval Sourcebook
    O Tempo da Língua - Os mais antigos textos escritos em português
    Portal Galego da Língua - Notícias
    Ricardo da Costa - História Medieval
    Tesouro Medieval Informatizado da Lingua Galega
    Textos de Literatura Galega Medieval
    TILG Tesouro Informatizado da Lingua Galega
    Base de datos da Lírica profana galego-portuguesa
    BIBLIOTHECA AUGUSTAN (Bibliotheca Lusitana) http://www.fh-augsburg.de/~harsch/augustana.html
    Museu da Língua Portuguesa http://www.estacaodaluz.org.br/

  6. #256 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Pues parece que no es el más antiguo el de D. Monteagudo...

  7. #257 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Por suposto ainé, de isso já falamos fai dias, umha cousa é o "texto máis antigo em galego" e outra distinta é que seja o máis antigo "feito" nos límites da atual "Comunidade Autonómica de Galicia". Sobre isso já o tínhamos claro (creio). Mas ás vezes paréceme que no artigo, e na prensa que reproduz a presentaçao do Foro do Burgo... olvidarom-se

    Sob o primeiro texto, e muito antigo, o DOCUMENTO LATINO-PORTUGUÊS (1008), tal e coma dí o seu nome, e um texto latino con palavras e "dialectalizaçoes" próprias do romance do século IX, nom é própriamente dito, um texto em galego-portugués... "non ye lo mesmu mas ye interesante". Há muitos mais similares, pero posteriores (herdades, casais, partilhas, etc) este é o mais antigo dos que encontrei.

    O de Também... nom quero dizir que seja o mesmo "tam bem" e "também", sobre tudo hoje em día, mais a súa origem etimológica é issa. Um botom de mostra:

    MANUSCRITO SOBERANAS (S. XIV): Suite de Merlín

    (...) das cousas que auyã de uijr tanbẽ, come se elas fossen [...]osadores e cõpasadores (...)

    Esse tanbẽ (substutúase o "~" por n ou m segundo teu gosto) nom é um invento "reintegrata" :P

  8. #258 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Para que veas que o da etiomolia nom é invento meu (mais quijera eu :P).

    1. Segundo o Estraviz:

    Também adv. e conj. (1) Da mesma forma, igualmente. (2) Outrossim. interj. Designativa de contrariedade, estranheza. Var. Tamém [lat. tam + bene].

    2. Segundo a RAG:

    tamén adv. 1. Serve para incluír en algo que xa se expresou, con sentido positivo, unha idea ou cousa que pode ser semellante ou distinta. Se ti vas, tamén vou eu. Toca o piano e tamén o violín. CF. (Lat. tam + bene)

    3. Segundo a RAE:

    también.
    (De tan y bien).
    1. adv. m. U. para indicar la igualdad, semejanza, conformidad o relación de una cosa con otra ya nombrada.
    2. adv. m. Tanto o así.

    4. Segundo o Instituto Camões:

    também
    do Lat. tambene, tão bem
    adv., igualmente, da mesma forma, do mesmo modo: O Pedro tinha frio e a Mariatambém.; outrossim, além disso, ainda: Estavam tristes etambémdesanimados.; a verdade é que, na verdade: Chegava sempre tarde.Também, ninguém se importava.; diga-se de passagem, aliás: Comprou todos os que havia na loja -tambémeram só dois ou três..

    interj.,
    que significa descontentamento, estranheza ou protesto.


  9. #259 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    "Eu ainda diría máis"...

    Nom só os reintegratas usamos o "tambem". Há umha versão para "nom-reintegracionistas" que e própria do galego falado na Galiza: "tambén".

    Nom só se fala, tambem é escrita antes da "normalizaçom" do ILG-RAG, por ejemplo, na obra de X. Bóveda (pre-ILGA-RAG): http://www.consellodacultura.org/mediateca/pubs.pdf/xabier_boveda.pdf Podes atopar: "eran meditacións dunha minoría, pois alá tambén a eispresión d’a terra era un sentimento" ou "non viña só pra xuntar, senon tambén a dividir"

    Certo é que o proprio AGAL recoñece a validez na fala do "tamén" (como di o Estraviz, é umha "variante"), pero defende o uso do "m" por pura normativação.

  10. #260 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Que ponha o de "tan ben"? que eu saiba nos dicionários nom se podem buscar cadeas de palavras...

    Pero podo dizir-te umha obviedade:

    "tan ben" = tanto bene

    Posto que ese "tan" e o apócope de tanto...

    Estraviz: Tam adv. (1) Apócope de tanto, em tal grau, de tal maneira: é tam inteligente que sabe tudo. (2) Seguido de quam e como, exprime a ideia de igualdade: é tam inteligente quanto trabalhador. s. m. Estar ou ter ao tam uma cousa: estar ou ter algo ao alcance [lat. tam].

    Instituto Camões: tão do Lat. tam adv., tanto (em próclise).

    RAG: tan adv. 1. Nunha comparación, acompañando un adxectivo, un substantivo ou outro adverbio, expresa a idea de igualdade. O fillo xa é tan alto coma o pai. Debuxo tan ben coma ti. 2. Expresa a intensidade de algo nun grao moi elevado. ¡Está tan contento! s Nin tan sequera loc. adv. Nin mesmo. Nin tan sequera mo contou a min. / Tan... que loc. conx. Nas oracións consecutivas, tan aparece na cláusula antecedente. Era tan grande que non podiamos con ela. / Tan ben loc. conx. No mesmo momento en que, así que, tan pronto como. Tan ben llo dixo, botouse a chorar. / Tan pronto como. loc. conx. / V. pronto. / Tan sequera. Polo menos, en frases condicionais. Se tan sequera fixese o que lle mando... / Tan sóloc. adv. Soamente. / *tanda s.f. vez. / Apoc. tanto.

  11. #261 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    De acordo, pero tenho que dizir que polo geral, nos textos que eu mirei (do XII ao XIV) o que aparece é "tam bem" ou "tan ben".

    A única que encontrei é a que referín máis arriba como "tanbẽ"

  12. #262 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    No "Pedro Pardo meu señor" versión B (s. XV):

    "Por treyçon tamben vindido / Iesus Senor".

  13. #263 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Ponhia-o acima, por isso nom o repito... :P

  14. #264 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Umha última que tenho que marchar...

    É certo que está ben dotado. O seu membro
    é tan grande que ás veces me fai dano. É máis a molestia
    que o pracer. Pero tambén están as súas mans percorrendo
    as miñas costas, apreixando o meu cu, marcando os
    movementos do ventre e das cadeiras.

    É da novela "Martázul" de Xosé A. Perozo, ganhadora do XX Premio “Blanco Amor” de Novela Longa.

    Nom é antigo, mas indica que ao menos úsase ainda...

    Chao ainé-inha!!!!!!!!

  15. #265 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Del Latín al Gallego: Evolución de los topónimos en Galicia

    Según la RAG:

    eido s.m. 1. Terreo cultivado, que pode estar entre as terras que rodean a casa ou non. Sementaron un eido de centeo. Foron traballar a uns eidos que tiñan alí cerca. CF. agro, cortiña, leira, veiga. 2. Conxunto de terras que circundan unha casa. Ten unha casa cun eido moi grande. CF. eirado, eixido. 3. fig. Conxunto de todo o que está relacionado cunha actividade, arte ou ciencia. No eido da cultura. SIN. ámbito, área, campo, dominio, terreo.

    Según Estraviz:

    Eido s. m. (1) Terreno, herdade de lavoura próxima à casa onde se vive. (2) Terreno cercado, com jardim e horta, que rodeia a casa. (3) Terreno situado à entrada da casa. (4) Pátio. (5) Terra que se cultiva, seja própria ou em arrendamento. (6) Sítio indeterminado, lugar que nom se quer indicar. s. m. pl. (1) Comarca, terra em que alguém nasceu: os eidos nativos. (2) A casa e as diversas leiras e herdades que se possuem e trabalham: os eidos já eram do meu avô. (3) Aplica-se às terras de labor, montes e todas as leiras em geral: já se vem os eidos de Vila Nova [lat. aditu].

    Nótese la etimología que detecta Estraviz: aditus, que significa "acercarse, dirigirse a"

  16. #266 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Del Latín al Gallego: Evolución de los topónimos en Galicia

    En un diccionario on-line de vasco (http://www1.euskadi.net/hizt_3000/) pone:

    bazter - rincón
    baztertu, bazter(tu), baztertzen - apartar(se), alejar(se)

    No dice nada de si está o no labrado.

    En este otro: http://www1.euskadi.net/hizt_el/indice_e.htm

    Borde, orilla, margen; extremo, límite
    Bide-bazterra: borde del camino
    Ur-bazterra: orilla (del mar)
    Ibai-bazterrean dago eserita: está sentado en la margen del río
    Gona-bazterrari xingola gorria josi diot: le he cosido una cinta roja al borde de la falda
    2 iz.
    Rincón
    Bazterren batean gordeko nuen eta orain ezin dut aurkitu: debí meterlo en algún rincón y ahora no lo encuentro
    Zeure bihotzaren bazter guztiak azter itzazu: rebusca bien en todos los rincones de tu corazón
    3 iz.
    Lado, costado
    Bazterrik bazter ibili: andar de un lado para otro
    Etxeari su dario bazter guztietatik: la casa arde por todos los costados
    Hiru ate eder ditu, aurretik eta bazterretik: tiene tres hermosas puertas, por delante y por los costados
    4 iz.
    Lugar, región, tierra, sitio, parte
    Lur-bazter handiak landuz bizi ziren: vivían cultivando grandes extensiones de tierra
    Bazter handia da hori: esa es una extensa región
    Bazter honetan ez da lapurren beldurrik: en estos alrededores no tenemos miedo a los ladrones
    Bazter guztietatik etorri ziren: vinieron de todas partes
    5 izond.
    Apartado, -a; separado, -a
    Ez da leku hain bazterrik: no hay un lugar tan apartado

    Y me callo que yo de esto ni papa :P

    PD: si es que soy un tocapelotas...

  17. #267 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Del Latín al Gallego: Evolución de los topónimos en Galicia

    uisch... fale, obviarme (esto me pasa por meterme en discusiones ajenas...)

    Perdón, sólo veia que le dabais vueltas a lo de eido, y por curiosidad saqué el diccionario :P

  18. #268 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Presentan el documento en gallego más antiguo

    Nom confundo, pronuncio "Tamén", mas por "reintegrata" :P escrevo "tambem"

    Sim... 80 ¿por? O_o (estasme investigando?) xDDD

  19. #269 Amerginh 21 de abr. 2006

    Biblioteca: Del Latín al Gallego: Evolución de los topónimos en Galicia

    Y lo de "eira"... ¿se referirá a la diosa celta del mismo nombre? o a que haya habido "eiras" para el trigo, etc...

  20. #270 Amerginh 23 de abr. 2006

    Biblioteca: Lenguas emparentadas: vasco e íbero según el substrato catalán.

    Esto me empieza a parecer surrealista...

    Sólo quiero preguntar algo: ¿Qué lingüistas de más de "a euro" defienden la relación de la que hablais?

    PD: como dijo hartza, supongo que algo de euskera él sabe... más que yo seguro, y sigo sin q

  21. #271 Amerginh 23 de abr. 2006

    Biblioteca: Lenguas emparentadas: vasco e íbero según el substrato catalán.

    Pues entonces, simplemente, que no llegue la sangre al río.

    Mientras no haya estudios concluyentes, ambas posibilidades y todas las escalas de relación son posibles en cierto grado... ergo ¿porqué tanta pelea?

    Además que yo sepa nadie sabe "leer" o "hablar" íbero para poder comparar con el euskera...

    Ambas (e incluso más) posturas son válidas, y ambas ( y las demás) posturas no dejan de ser suposiciones, especulaciones o, a lo sumo, posibilidades.

    "Un poquito de por favor" que la verdad absoluta no existe... no caigamos en el insulto.

    Chao!

  22. #272 Amerginh 24 de abr. 2006

    Biblioteca: Deva, ¿el rio de los dioses?

    La justificación que se suele dar a la identificación de la DEHESA (al fin y al cabo, una explotación agrosilvopastoril del bosque mediterráneo con un medio-alto grado de aclaramiento) es que en la edad media se aclaraban los bosques de los alrededores de las poblaciones con un afán defensivo (mejorar la "visibilidad"), algo que me parece cogido con alfileres, y que entiendo obedece más a una evolución del sistema productivo que un afán militar, así que eso de DEFESA=DEHESA no me convence demasiado. Por otro lado, las pruebas paleo-palinologicas dan una mayor antigüedad a la Dehesa de lo que se pensaba, lo cual desmentiría su origen medieval.

    Que provenga del latín "defensa" con sentido de "defendida, acotada" es cuando menos curioso, dado que por lo general, la dehesa son espacios abiertos, no siempre acotados, y no necesariamente en el entorno cercano a ciudades villas o castillos que "defender".

    Otra explicación que suele darse es su carácter fronterizo, algo válido para Huelva o Extremadura, pero y La Mancha?, Córdoba? dudo que se fuese extendiendo con la frontera de la reconquista, o con el cerdo, como se ha llegado a decir, es hasta ridículo (el cerdo siguió en la dieta de los mozárabes, nunca desapareció su cria de la Hispania musulmana).

    Quizás la búsqueda de una relación con "deva" no sea tan descabellada, si bien, no veo relación con un simple "río"

  23. #273 Amerginh 24 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    ASTURmaster, que haya gallegos o asturianos a los que le gusten los toros, no es que sea "cultura propia" precisamente... vamos, la afición a los toros es más anécdota que realidad.

    Lo nuestra es la vaca... no el toro.

    También sé quien es Hulk Hogan y no por eso la lucha libre es "mi cultura", la prensa rosa ayuda mucho a dar a conocer toreros y familias de toreros, pero no a aficionarse a los toros... no mezclemos

    Por cierto, la Pantoja canta copla no flamenco, y la copla si puede considerarse "española" y no andaluza (aunque haya una fuerte relacion), lo mismo para Manolo Escobar, en definitiva, es algo que también se promocionó de esa "España Cañi" que durante años era la única que se promocionaba y daba a conocer dentro y fuera del país. ¿Y si se hubiese promocionado la sardana?

  24. #274 Amerginh 24 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    Sin meterme en disquisiciones políticas, e incluso lingüisticas (obviamente la "fala" no es gallego actual, sino una descendiente lingüistica del galaico-portugués...) lo de decir que la Fala goza de una "magnífica salud" es cuando menos una mentira como la copa de un pino. Se pierden hablantes a pasos de gigante, no existe ningun tipo de protección efectiva (más allá de la palabrería politica), y carece de un reconocimiento legal que permita su protección... vamos, que me da igual si tiene la razón el PSOEx o el BNG, pero el caso es que SE MUERE...

  25. #275 Amerginh 25 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    Declarar BIC una lengua no es defenderla, es tomar una postura "museística" si no se acompaña de medidas tan "simples" como la educación. Que la Fala cuente con una "buena salud" se debe a que se ha conservado en las familias (como sucedio con el gallego o el euskera), pero dada la actual apertura "al exterior" de las casas (TV, radio, educación, movilidad, turismo) puede darse la situación contraria, disglosia y pérdida de una lengua minorizada.

    Me da lo mismo que sea el BNG o ERC o los independentistas extremeños (si existen) los que pidan medidas, falta hacen!!!

    PD: sigo pensando que vale... no es gallego ILG-RAG, pero gallego-portugués, gallego medieval ya separado del tronco común, portugués arcaico o lo que sea, con influencias astur-leonesas... de eso no cabe duda, desde luego no surgió de la nada.

    PD2: Imperialismo??? que yo sepa no han pedido que se funde el BNG-Ex, ni que sea parte de Galicia... ni siquiera que el ILG-RAG de cursos de gallego normativo, sino "que se tomen medidas y políticas concretas" para defender la Fala, llamémosla X si no se quiere decir gallego, o simplemente Fala, nos quedamos en la forma y no en el fondo, propio de políticos...

  26. #276 Amerginh 25 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    Vamos a ver... el FLAMENCO no es ANDALUZ, es GITANO, incluso hay palos flamencos "gallegos" y "asturianos" propios de los gitanos que provenían o vivían en esas zonas, sólo que en Andalucía se mezcló con el floclore, y ha dado muchas más formas y está mucho más entendido. Entender que todo el floclore andaluz es flamenco es una patochada, ni siquiera el Fandango es flamenco en origen (es más antiguo)...

    Los TOROS tampoco son puramente Andaluces, también hay dehesas de toro bravo desde tiempos inmemoriales en Extremadura, ambas Castillas, Salamanca, Navarra, Aragón... Obviamente es mucho más que andaluz, si bien, decir que Asturias o Galicia son tierra de toros... será por la GRANDÍSÍSIMA afición a la tauromaquia de dos CCAA donde hay dos plazas (sólo dos) para 4 millones de habitantes y que van fatal... más se usan para conciertos que para corridas.

    Las afición por Melendi y cosas por el estuilo no obedece al gusto por lo Andaluz... si no recuerdo mal, una rumba estilo "báltico" ganó no hace mucho Eurovisión... eso es como decir que como en España vendieron mucho las Spice Girls, nuestro Folckore es ese...

  27. #277 Amerginh 25 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    La VISIÓN del Conflicto en Galicia: http://www.vieiros.com
    ________________________________________________

    O BNG pide que se garantan os dereitos dos galegofalantes no exterior

    [24/04/2006 10:05] O deputado do BNG, Bieito Lobeira, presentou unha proposición non de lei na que reclama novos convenios coas institucións asturianas, castelanleonesas e estremeñas para a protección do galego. Nela reclámanse avances na protección de dereitos, na cobertura dos medios de comunicación públicos e no ensino do galego nestas comarcas.

    O coordinador do grupo parlamentar do BNG, Bieito Lobeira, presentou en rolda de prensa unha proposición non de lei e outras iniciativas de control co obxecto de contribuír ao proceso de normalización do idioma que, na súa opinión, tamén debe facerse extensivo aos territorios galegofalantes de Asturias, Castela e León e Estremadura. 80.000 persoas aproximadamente falan galego nos 18 concellos máis occidentais do Principado, outros catro na provincia de Zamora, na comarca do Bierzo e mesmo tamén en tres localidades de Cáceres.

    O parlamentario nacionalista salientou que se a situación en Galiza xa é "precaria" e "fráxil", fóra acrecéntase "porque nin sequera existe o seu receñecemento e, en consecuencia, non hai dereitos lingüísticos". Para Lobeira cómpre, en consecuencia, asinar novos convenios co Principado de Asturias e co Consello Comarcal do Bierzo para o uso administrativo do galego por parte das entidades locais, con apoio específico en materia de restitución da toponimia, estudos sociolingüísticos, cursos para traballadores da función pública, rotulacións e sinalizacións e documentación bilingüe.

    Asemade, a proposta quere que o Parlamento inste ao Goberno da Xunta a mellorar a recepción do sinal da CRTVG nas comarcas do Bierzo, As Portelas e o Eo-Navia, así como a incrementar a cobertura informativa procedente destas comarcas e das localidades do Val de Ellas na programación dos meios de comunicación públicos de titularidade galega. Por outra parte, a iniciativa nacionalista recolle tamén outras medidas, como a extensión a estas comarcas das campañas de fomento da lectura en galego e de promoción do idioma e apoiar o uso do galego nos meios de comunicación destas comarcas.

    Finalmente, a proposición non de lei tamén reclama que se revise e mellore o convenio de colaboración para o ensino do galego no Bierzo asinado en 2001 entre os gobernos autonómicos, nomeadamente no tocante á oferta do galego nos centros escolares, e á creación da Sección de Lingua galega no Centro de Formación do Profesorado e Innovación Educativa de Ponferrada.

    O Plan de Normalización Lingüística recolle tamén un abano de medidas para a protección do galego estremeiro, pero aínda non foron aplicadas. Nese Plan non se recollían alusións a Estremadura.
    ____________________

    Vicepresidencia esíxelle ao goberno estremeño que se desculpe

    [24/04/2006 10:06] "A Junta de Estremadura rexeita as fantasiosas premisas sobre as que se asenta o delirio imperialista dos nacionalistas galegos". Velaí unha das pouco diplomáticas expresións que en nota oficial lle dedica o executivo liderado por Juan Carlos Rodríguez Ibarra á petición do BNG ao bipartito para que a axuda ao uso da lingua no exterior incluíse o Val das Ellas. Desde Vicepresidencia da Xunta pídenlle a Ibarra "desculpas aos galegos e ao goberno galego". Pola súa banda, o BNG cualificou o acontecido como "ataque á cultura de Galiza".

    "Diante da noticia de que o Bloque Nacionalista Galego lle pide á Xunta de Galiza medidas para a protección do galego que se fala en Estremadura, e unha vez repostos do conseguinte ataque de risa, desexamos facer estas consideracións (...)". Así comeza esa valoración oficial asinada polo goberno estremeño, que máis adiante di confiar "plenamente, en que a Xunta de Galiza desoirá os torpes cantos de sirena destes aprendices de bruxo". Asegura o executivo que no Val das Ellas "non se fala galego, senón un dialecto derivado do tronco común do galaico portugués, con adherencias asturleonesas".

    Vicepresidencia esixe desculpas
    Desde a secretaría xeral de Relacións Institucionais da Vicepresidencia da Xunta, respondíanlle este domingo ao executivo estremeño que "con estas manifestacións, se ten faltado gravemente ao respeto ao goberno galego", recomendando que "o máximo mandatario estremeño debería pedir desculpas aos galegos e ao goberno galego", e anunciando que se dirixirán de forma oficial e a través de carta á Junta de Estremadura para solicitarlle esas desculpas e pedirlle que "retire estas graves descalificacións carentes da educación e respeto coa que a democracia esixe tratar as propostas de todos".

    "O galego é patrimonio de todos e a todos nos corresponde defendelo", din desde Vicepresidencia, subliñando que a Xunta vén asinando "acordos e convenios para preservar o galego e o patrimonio cultural e mellorar o coñecemento e as boas relacións entre os pobos veciños que comparten boa parte dese patrimonio". Así, recoméndanlle á Junta de Estremadura ter en conta a máxima de que "o saber non ocupa lugar".

    O BNG cualifica de "xenófoba" a resposta da Junta
    "Ninguén falou de colonizar estas vilas, senón de establecer mecanismos de defensa da súa fala", opinou Francisco Rodríguez, deputado do BNG no Congreso. Rodríguez definiu de "incríbel" que o goberno Ibarra queira "manipular verdades obxetivas", subliñou a raíz galega da fala destas localidades cacereñas e laiouse de que a Junta realice "un ataque contra a cultura de Galiza".
    ____________________

    Touriño únese ás críticas a Ibarra e a Junta responde que o conflito é co BNG


    [25/04/2006 09:43] "Desde a Junta de Estremadura deuse unha resposta desproporcionada", laiouse este luns o presidente da Xunta de Galiza. Emilio Pérez Touriño pediulle ao executivo estremeño "rebaixar o ton" e chamou ao "entendemento, colaboración e respeto mutuo". Mentres, desde o goberno de Estremadura, lonxe de botarse atrás nas descualificacións, facían pública outra nota onde puntualizaban que "a polémica destes días foi co BNG, por unha proposta pública deste partido, e en ningún caso coa Xunta de Galiza".



    No novo comunicado da Junta de Estremadura, din que "o señor Quintana ao responder desde a súa posición institucional" estaría "tentando converter unha crítica co seu partido nunha polémica con Galiza". No mesmo sentido afirman que "reiteramos o que xa se dicía no comunicado do sábado pasado" aínda asegurando considerar "ao galego un pobo irmán". A continuación, o goberno estremeño opina que "a fala non é galego e en consecuencia rexeitamos que as institucións galegas deban tomar medidas ou establecer políticas sobre esta peculiaridade lingüística estremeña".

    O gabinete de Ibarra evita así corrixir as afirmacións da nota anterior, logo de que este mesmo luns, a Vicepresidencia da Xunta lle fixese chegar unha carta onde lle pedían unha "rectificación oficial polas formas empregadas" na mensaxe anterior e animaban a recuperar a "cordialidade e respeto institucional que caracterizaron anteriormente a relación entre a Junta de Estremadura e a Xunta de Galiza".

    O presidente do PPdeG, Alberte Núñez Feijoo, tamén cualificou e "desproporcionada" a resposta oficial do pasado sábado publicada pola Junta, malia que aproveitou para criticar unha presunta "descoordinación" no labor do bipartito e subliñou criticamente que "é o segundo conflito con outra autonomía que ten o goberno galego nos últimos meses".

  28. #278 Amerginh 25 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    ¿Que se dice desde la lingüística?
    _____________________________

    GARGALLO GIL, José Enrique. Las hablas de San Martín de Trevejo, Eljas y Valverde del Fresno. Trilogía de los tres lugares. Estudios y documentos sobre A FALA, tomo I, Mérida, 1999, Editora Regional de Extremadura.(92pp.)

    Intenta resolver Gargallo Gil las posibles dudas y lagunas que se han creado en torno a si la Fala3 es, o no, una lengua que procede del gallego, del portugués o del leonés. Descarta la posibilidad de que la lengua descienda del portugués y del leonés, inclinándose, por tanto, hacia la defensa del gallego como madre de la Fala: “En ese rincón extremeño -insisto- no creo que pueda decirse que se habla, ahora mismo, un dialecto portugués...”4.

    No duda Gargallo Gil en criticar la aportación de don Gregorio Salvador quien presenta, en su libro titulado Política lingüística y sentido común (1992), la lengua Fala como gran deudora de la voz portuguesa.

    Siguan (1992:270) y su obra España plurilingüe no salen muy bien parados tampoco por parte de Gargallo Gil quien no entiende cómo su colega defiende que la Fala desciende del antiguo astur-leonés.

    De Artur Quintana (1991:47) elogia Gargallo Gil los buenos conocimientos que éste posee “de la frontera del catalán en tierras (administrativas) de Aragón”5 pero lo contrasta con el escaso acierto que demuestra el mismo estudioso al hablar de la ubicación de la lengua Fala como enclave gallego-portugués.

    Dejando al margen los posibles desaciertos, Gargallo Gil se centra a continuación en una breve explicación diacrónica de los estudios más rigurosos que se han llevado a cabo sobre la lengua Fala. Así, comienza con las aportaciones, en los años 20, del portugués José Leite de Vasconcelos (1927:247) quien insiste, por cierto, en la procedencia portuguesa de la Fala.

    Menéndez Pidal (1960:L) no podía faltar. Insiste en la semejanza que guarda la Fala con la lengua escrita del documento medieval Foros de Castelo Rodrigo (s.XIII).

    Gargallo Gil, pues, pone de manifiesto la complejidad del estudio de esta lengua a lo largo del siglo XX y el debate entre la procedencia gallega, lusitana e incluso leonesa. No obstante, la preferencia por la elección gallega de José Enrique Gargallo se manifiesta constantemente a lo largo de su estudio.

    http://www.proel.org/articulos/fala.htm
    _______________________

    Los estudios realizados por Ramón Menéndez Pidal, Alonso Zamora y otros confirman que la lengua es una forma arcaica de galaico-portugués de la época medieval (siglos XII-XIII). No hay acuerdo sobre sus orígenes y preservación por tantos siglos. El portugués Lendley Cintra piensa que la lengua fue introducida por colonos galaico-portugueses durante el primer periodo de reocupación tras la Reconquista, debiéndose la preservación de la lengua en su forma arcaica a que los colonos castellanos no ocuparon esa región que permaneció casi deshabitada salvo por la escasa población galaico-portuguesa. Según esta teoría los habitantes vivieron aislados del desarrollo histórico del siglo XVI que lingüísticamente transformó e innovó las comunidades adyacentes.

    Sin embargo otros niegan esta idea pues Valverde y Eljas pertenecían a la Orden de Alcántara y San Martín a la de San Juan, siendo Eljas y Valverde parte de la provincia de Extremadura de la Real Audiencia de Cáceres mientras que San Martín pertenecía a la provincia de Salamanca y estaba bajo la jurisdicción de la cancillería de Valladolid. Valverde siempre perteneció a la diócesis de Coria mientras que Eljas y San Martín hasta 1958 pertenecía a la de Ciudad Rodrigo.

    El Valle de Xãlima fue recuperado del dominio musulmán en 1184 por el rey Fernando II y hasta la reestructuración provincial llevada a cabo en 1833 los tres pueblos vivieron separados administrativamente hablando y perteneciendo a comunidades de habla española fuera del valle. El problema es cómo pudieron algunas comunidades ser de habla española y otras de habla galaico-portuguesa estando bajo la misma jurisdicción militar y religiosa. ¿Por qué San Martín de Travejo y Villamiel son mundos aparte lingüística y culturalmente hablando cuando han ocupado el mismo territorio administrativo durante 700 años?
    Nombres: El nombre preferido de la lengua es Fala, aunque otros nombres utilizados son: A fala de xãlima, galaico-extremeño y chapurreáu, este último es despectivo.

    Población: El número de hablantes es de 5.500 activos, más 5.000 residentes fuera que regresan cada verano.

    Localización: Los tres pueblos de Valverde del Fresno, Eljas y San Martín de Trevejo, están localizados en un valle aislado denominado "Valle de Xãlima" o "Valle del río Eljas", en la esquina noroccidental de la provincia de Cáceres, en la región de Extremadura.

    Afiliación lingüística: Familia ibero-romance. Lenguas relacionadas: Gallego y portugués.
    Lengua más íntimamente relacionada: Gallego.

    Plurilingualismo: Además de fala hablan castellano, pero lo usan para la escuela, la iglesia y las relaciones con los de fuera, en todos los demás contextos usan fala.

    Alfabetización: Casi del cien por cien en castellano; al no existir una forma unificada de escribir fala, los adultos prefieren leer y escribir en castellano.
    Existen diferencias de ortografía ya que el fala tiene muchos más fonemas que el castellano.

    Asociaciones: Asociación "Fala y Cultura", Presidente: Domingo Frades, 10892 San Martín, Cáceres, España.

    Bibliografía: Martín Galindo, José Luis, Apuntes socio-históricos sobre a Fala do Val de Xãlima, Separata de la Revista Alcántara del Seminario de Estudios Cacereños No 30, Septiembre-Diciembre 1993, pp. 123-147.

    Frades Gaspar, Domingo, Vamus a falal - Notas pa coñocel y platical en nosa FALA, Ed. Adisgata (Asociación para el desarrollo Integas de Sierra de Gata), Process Print, S.L. Madrid 1994, pp.95.

    Gargallo Gil, J.E., San Martín de Trevejo. Eljas (As Eljas) y Valverde del Fresno: una encrucijada lingüística en tierras de Extremadura.
    Valverdeiro(s), Lagarteiro(s), Mañego(s): A propositi de las hablas (y las gentes) fronterizas de Valverde del Fresno, Eljas y san Martín de Trevejo.

    Costas González X.H., Notas socio-lingüísticas sobre os falares 'galegos' da Riberia Trebellan (Cáceres). A Trabe de ouro, 11, 1992).
    Breve caracterización das falas (fundamentalmente galegas) do Val do río das Ellas. Cuadernos da Lingua, 6, 1992.
    Ei tamen queru escribir na nosa fala. Proposta de Normativa, Pontevedra, 1993.

    Dialectos

    La lengua tiene tres dialectos: valvideiru (hablado en Valverde), mañegu (hablado en San Martin), lagarteiru (hablado en Eljas). Los tres tienen suficiente inteligibilidad para entender mutuamente un discurso abstracto y complejo. Las diferencias entre los tres dialectos son muy pequeñas. Posible inteligibilidad con el gallego para entender un discurso abstracto y complejo. Los hablantes del gallego occidental han sido confundidos con hablantes de fala, pero los hablantes de fala no se identifican con los hablantes de gallego ni quieren que su ortografía se asemeje a la del gallego.

    http://www.proel.org/lenguas/fala.html
    _______________________________

    Fala
    A language of Spain
    ISO/DIS 639-3: fax

    Population 10,500 (1994 T. Erickson). Population includes 5,500 active speakers in the language area; 5,000 outside, many of whom return each summer.
    Region Northwest corner of the autonomous region of Extremadura, an isolated valley on the Portuguese border called Val de Xalima or Val du riu Ellas, towns of Valverdi du Fresnu, Sa Ellas and Sa Martín de Trebellu.
    Alternate names A Fala de Xálima, A Fala do Xãlima, Galaico-Extremaduran, "Chapurreáu"
    Dialects Valvideiru, Mañegu, Lagarteiru. Not easily intelligible with the surrounding language varieties. Intelligible to speakers of Galician.
    Classification Indo-European, Italic, Romance, Italo-Western, Western, Gallo-Iberian, Ibero-Romance, West Iberian, Portuguese-Galician
    Language use Vigorous. All domains except school, church, and contacts with outsiders. All ages. The speakers do not identify with the Galicians. They speak Spanish in school, church, and with outsiders.
    Language development Literacy rate in second language: Nearly 100%.
    Comments Speakers do not want orthography to be like Galician.

    Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
    _______________________

    La fala (también conocido como a fala, gallego de Extremadura o galego de Estremadura) es un dialecto galaico-portugués con claras influencias del astur-leonés que se habla en tres valles del noroeste cacereño (España) limítrofe con Portugal y Salamanca, concretamente en las localidades de Valverde del Fresno (Valverde do Fresno), San Martín de Trevejo (San Martín de Trebello) y Eljas (As Ellas). Se calculan unos 6.000 hablantes.

    La comarca fue repoblada por gallegos en los siglos XII y XIII. Su habla deriva de la lengua gallega que hablaban estos colonos. Entre los lingüistas hay disparidad de opiones sobre si la fala es una variedad del gallego o un idioma diferenciado, aunque la postura que afirma que sí lo es cuenta cada vez con más partidarios en el valle, como muestra Domingo Frades (Entrevista con Domingo Frades, en gallego), poeta en la fala y presidente de Fala i cultura [1], entidad que busca la normalización de la fala, y miembro de la Real Academia Gallega.

    La fala fue reconocida como Bien de Interés Cultural por la Junta de Extremadura a fin de protegerla y conservarla, mediante Orden de 14 de junio de 2000 de la Consejería de Cultura.

    El gallego de Extremadura se enseña en los tres ayuntamientos en que se habla. En cada uno de ellos se enseña su variedad propia [2].

    Clasificación lingüística: Indoeuropeo

    Itálico
    Romance
    Occidental
    Galo-Ibérico
    Ibero-Romance
    Ibero-Occidental
    Galaico-Portugués
    Fala

    http://es.wikipedia.org
    ______________________

    A fala, habla fronteriza con Portugal

    El presente informe ha sido redactado por el infrascrito según acuerdo de la Junta Ordinaria de la Real Academia de Extremadura, celebrada el día 25 de noviembre de 2000, en cumplimiento del artículo 4.b de la Ley 2/1999 de 29 de marzo, de Patrimonio Histórico y Cultural de Extremadura, habiendo sido autorizado en certificación oficial en la que se hace constar que: «...se designó al Académico de Número Don Antonio Viudas Camarasa para que evacúe el Dictamen solicitado por el Excmo. Sr. Consejero de Cultura de la Junta de Extremadura alusivo al dialecto extremeño conocido por "A Fala" y a su inclusión como bien de interés cultural».

    Las hablas dialectales de a fala están situadas en el Noroeste de la provincia de Cáceres (Figura número 1 y 2), en los municipios de Valverde del Fresno, Eljas y San Martín de Trevejo, en la comarca de la Sierra de Gata, territorio de la Comunidad Autónoma de Extremadura. Presentan rasgos del gallego_portugués, asturleonés, arcaísmos lingüísticos medievales y cierta castellanización.

    JUSTIFICACIÓN FILOLÓGICA

    La décimo tercera edición del Ethnologue , de la UNESCO, en las áreas de especial interés de España menciona el extremeño y a fala. Las variedades del extremeño con los nombres de EXTREMEÑO, EHTREMEÑU, CAHTÚO, CAHTÚÖ , con la excepción de «the Fala_speaking valley in the northwest, Portuguese dialect_speaking strips in the west, and Spanish_speaking strip in the east». En la entrada FALA recoge las expresiones A FALA DE XÁLIMA, GALAICO_EXTREMADURAN, «CHAPURREÁU».

    Sin olvidar la considerable y valiosa aportación bibliográfica de los últimos quince años a los estudios de la zona se aprecia que no hay unanimidad en los enfoques de la investigación científica, sobre todo, por la falta de documentos históricos y estudios globales sobre el habla, abundando diversas perspectivas, desde considerar A Fala como dialecto portugués con influjo arturleonés o exclusivamente gallego, a una visión de habla de tránsito entre gallego-portugués y antiguo asturleonés.

    Dr. D. Antonio Viudas Camarasa
    ___________________________

  29. #279 Amerginh 25 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    Perdona ASTURmaster, no es mucho más homogenea, sino que SE HACE NOTAR que es más homogenea, tu mismo eres un buen ejemplo. Yo vivo en Huelva... quizás sé algo sobre andalucía y las diferencias con Galicia (en mi caso) que tú...
    Obviamente un escocés para irse de vacaciones preferírá el clima andaluz y las playas de Huelva que la de Asturias, y yo prefiero el Caribe a Huelva... ya ves que evidencia mas rotunda me ofreces.
    ¿Que la cultura andaluza es "más personal e interesante que las demás"? depende para quién, obviamente, es original y con un fuerte atractivo, pero eso es todo, no por ello es la "predominante". ¿Que Melendi es asturiano? pues sí, con familia en Jaén y de ahí le viene su afición por el flamenco (el mismo lo dijo, no me lo invento) ¿que en Asturias vende la rumba? si, y los monjes budistas arasan en toda españa ¿seremos budistas y no lo sabíamos?

    Como sigas identificando gustos y modas con "cultura" problemas tenemos...

    Por cierto, por cada maravilla que dices de Andalucía (que las hay, y encantado de ello) hay otras en el norte de España, la riqueza de una zona no invalida la de otra!!! Ah... y a muchísimos andaluces les llama mucho la atención el norte... y compraron discos de Hevia, ven a Fernando Alonso... será que son asturianos? (siguiendo con la misma reflexión que tu haces)

  30. #280 Amerginh 26 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    Afirmación genial: "he vivido tres años en Jerez de la Frontera y Cádiz y Huelva deben de ser muy similares". Por esa regla de tres, la cercanía con el Algarve también vale??

    La "similitud" no implica igualdad. Yo por ejemplo, me parezco más a un nórdico de pelo oscuro, y no por ello soy sueco...

    "La cultura del sur de España es dominante en la peninsula iberica y -España es país de charanga, panderetas, toros y olé" Esto ni lo comento...

    DEFINIR una cultura por su imagen en el exterior es simplemente RIDICULO. Un americano medio nos abría diferencias México de España, si me apuras... Bolivia. Un alemán medio ve césped y palmeras en la playa y ni se cuestiona su "autoctonidad". Un inglés medio escucha el aserejé y se cree que es flamenco...Y un español medio no sabe definir tres características "reales" de Portugal (1. hablan portugués, 2. capital Lisboa...3...¿Sporting de Lisboa?).

    Los que conoceis realmente Andalucía, sabreis que no es homogenea, al norte de Huelva hablan castellano, al sur andaluz, en algunos pueblos tienen floklore maragato, gallego, hasta vasco. Los hay con mucha influencia árabe, y otros totalmente alemanes (varios pueblos del XVIII se repoblaron con alemanes), por lo que ya se parte de una falacia al afirmar que la cultura "española" es la andaluza.

    Encima tratar de justificar e igualar entre norte y sur de España... de eso sacar conclusiones politicas también es un error ¿Sabríais diferenciar un sueco de un noruego? ¿un aleman de Baviera de un austriaco? ¿un chino de un coreno? Es más... se parece más un canario a un venezolano o a un vasco euskaldun de Hondarribia? ¿son los venezolanos "españoles"? ¿y un gallego a un portugués de Coimbra o a un murciano? ¿Es Coimbra española?

    Los tópicos son mentiras por definición

  31. #281 Amerginh 26 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    Una anécdota: no hace mucho, vi en un libro sobre la promoción turística de galicia, una colección de carteles publicitarios. El más curioso, sin duda, era uno publicado a finales de los 60 donde, con el nombre "Galicia" delante, se veían dos mujeres morenas vestidas de flamencas...

    Se vendía lo inexistente!!! ¿Alguien sabe de la afición por el flamenco y vestirse de faralaes en los 60 en Galicia?

    Por cierto, ASTURmaster, tu no dices lo mismo que beleguino... el habla de que "se vende" una imagen que es la que ven de nosotros, no que esa imagen sea cierta.

    Además el tono ayuda mucho a hacerse entender...

  32. #282 Amerginh 26 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    "Cusha pisha"...

    Ni siquiera tenemos el mismo tipo de habla andaluza... si, nos parecemos más a un gaditano que a un cordobés, pero no digas que es lo mismo, porque no lo es. Si hablas de turismo, no es homogeneo por provincias, sino por destinos, El turista de Castillo de San Miguel en El Rompido es tanto o más elitista que Sancti-Petri, y el de Punta Umbría es casi todo turismo local, depende del destino concreto. Nada tiene que ver el modelo de Nuevo Portil con Islantilla o el de Matalascañas con El Portil, como nada tiene que ver el modelo de Conil con el de Sotogrande.

    Además... de que parte de Huelva hablas? la costa marinera si, se parece más a Cádiz, pero no es igual, pero el Andévalo es totalmente distinto incluso en la forma de ser de la gente, El Condado es más "sevillano", y la sierra... es otro mundo (ya dije que incluso en algunos pueblos hablan con acento de "Toledo"). Ahora bien... ¿Setenil de las Bodegas se parece a San Fernando? Pues si, pero no, más se parece Huelva a San Fernando...

    Vamos, que tratar de crear una imagen homogenea es de por sí una mentira, ni españa es andaluza, ni andalucía misma es lo que se creen fuera que es... Si prefieres creerte el tópico, pues bien, pero no es cierto. Que para ti Asturias y Sevilla son "lo mismito" pues que quieres que te diga...

  33. #283 Amerginh 26 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    ASTURmaster, obviamente tenemos mucho en común unos con otros, de la misma forma que si estoy en el extranjero sin "españoles" cerca, acabaré con los portugueses o los sudamericanos, y si no hay sudamericanos, con los italianos, y sino con los franceses... eso que prueba? que tenemos una parte de nuestra cultura común? no descubres américa con eso...pero no implica que seamos una misma cosa, que es lo que tu dijiste

  34. #284 Amerginh 26 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    Puesto que aludí hace tiempo a la existencia de un desconocido "flamenco gitano autóctono" de Asturias y Galicia, aquí lo pongo.

    Palos flamencos de origen gitano (procedencia no andaluza):

    ASTURIAS: Praviana: Cante de carácter aflamencado con procedencia no andaluza, concretamente asturiana, que se estructura sobre una estrofa de seis versos octosílabos y rima consonante en los dos primeros (suelen ser repetidos), y en el tercero y el cuarto (también repetidos), que a su vez riman en asonante con el sexto. El quinto queda libre. Por su citada procedencia no es posible hablar de que la praviana sea un palo jondo en toda esencia. Algunos flamencólogos la han relacionado con los antiguos pregones de caramelos de Gabriel Macandé, pero esto no se ha podido demostrar. Lo cierto es que los pocos artistas flamencos que la han grabado marcan una clara diferencia con el canto norteño, añadiéndole una línea melódica más adornada que la del estilo folclórico, a excepción hecha del leonés Manuel Tejuela. Es el caso, por ejemplo, del Cojo Luque, El Mochuelo, María la Talegona y, sobre todo, el Niño de la Rosa Fina de Casares, de quien se conserva la mejor versión.

    GALICIA: Farruca: Farruco era el nombre con el que los andaluces denominaban a los gallegos, que es de donde procede este cante, con copla de cuatro versos octosílabos que riman segundo y cuarto. La adaptación definitiva al flamenco se atribuye al Loli, aunque su gran impulsor fue Manuel Torre. En la actualidad se puede escuchar la farruca en pocas ocasiones, salvo cuando se acompaña al baile, una danza creada por Faíco que sólo suelen interpretar los hombres. Se asienta en tonos menores y sigue el compás del tanguillo.

    EXTREMADURA: Jaleo: Es la bulería que se practica en Extremadura, con cadencias monótonas y ritmo bailable. Ha sido utilizada por muchos guitarristas para sus conciertos.

    CARTAGENA: Levantica: Modalidad de taranta propia de Cartagena que tiene una caída a tonos menores. Ha sido interpretada, sobre todo, por Pencho Cros, Encarnación Fernández, Antonio Piñana y Juan Valderrama.

    http://www.andalucia.org/flamenco
    _____________________

    Curiosamente no son los palos que se "oyen" en estas mismas zonas, porque no son los más populares, y sobreviven fundamentalmente en Andalucía (donde se han importado) y los grupos gitanos de las zonas correspondientes

    CONCLUSIÓN (léase con ironía): puesto que el flamenco es en origen mayoritariamente "gitano", sobre todo fuera de Andalucía... Es España "gitana"?

    Pues va a ser que no...


  35. #285 Amerginh 26 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    IUUUUUUUUUUUJUJUUJUIIIIIIIIIIIIIII (aturuxo gallego... mejor que un olé)

  36. #286 Amerginh 26 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    En el caso concreto de Galicia la amplia generación de... llamémosles "folcloristas" gallegos, sobre todo a partir de Milladoiro, se han dedicado a recuperar la riqueza de canciones, melodías y letras de los ancianos, grupos de música tradicional de los pueblos, e incluso de las escasas grabaciones antiguas de música gallega. Gracias a eso se han recuperado muchísimas canciones que hoy son parte del acervo cultural común en Galicia, y que hace 25 años apenas se sabía que existían. Me tem que mucho ayudó también el interés de algunos grupos irlandeses, bretones e incluso algunos vascos (Kepa Jukera por ejemplo), y que la música gallega tradicional pasase de las ferias de aldea a los pubs urbanos...

    Las danzas curiosamente se conservaron a través de muchas asociaciones culturales nacidas fundamentalmente en las ciudades, y no tuvieron tantos problemas para pervivir.

    Tampoco olvidar el gran papel de las decenas de casas de Glicia de todo el mundo que através de su labor han recuperado y mantenido tant´simas tradiciones, y que hoy son fuente de saber en estos temas...

  37. #287 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    Mi señor Coronel... nos han pillado...
    Han descubierto que los gallegos llevamos siglos desperdigando almas por el mundo para esparcir la semilla imperialista gallega por el mundo y controlarlo...
    Nos han pillado...
    El imperialismo gallego fracasa así en su intento de controlar el mundo, iniciando la conquista por esa gran urbe hispana del Xálima...
    Tendremos que replegarnos de nuevo a las aldeas.

  38. #288 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    Pues ahí va la retahila de comiditas andaluzas

    El jamon de jabugo... y el vinito de Jerez. Pero a parte de los juchos y buenos productos hay platos preparados:

    El ajoblanco
    El salmorejo
    La sopa de chirlas
    Papas aliña
    La Fritá
    Las moragas
    Los gurullos
    Las habas enzapatás de huelva
    Las habas con choco
    El choco frito
    Las ortiguillas
    Las acedías
    Los mantecados
    La cazuela de fideos malagueña
    Los espárragos amargueros
    El ajopoleo
    La poleá
    Los alfajores
    Los milhojas
    Las coquinas
    Los pestiños
    LA berza gaditana (cocido)
    Las tortas dulces
    Las gambas
    Sardinas en pimentilla
    Atún con tomate
    El pargo encebollao
    La caldereta de cordero
    La cola de toro y el rabo de toro
    La Chafaina (cordobesa creo)
    La ternera con alcachofas de Los Pedroches
    LAs manitas de cerdo
    LA raya en pimentón
    LAs almejas con arroz
    Las (mil y una clases de) aceitunas aliñás
    La Pipirrana
    Los potajes verdes (de verdura) de jaén
    El ajoharina y los andrajos de arenques y/o bacalao (de jaén creo)
    Los pajaritos fritos y los pichones con aceitunas
    Huevos a la flamenca
    El lomo enmantecao sevillano
    La pavía
    Las tortas de gachas e Almería
    El ajo colorao
    La olla de trigo
    Espinacas a la jiennense
    El ajilmojili
    La alboronía
    La sopa de espárragos (con o sin jamón)
    La carrillera con gurumelos
    Los propios gurumelos
    Tortilla sacromonte granaína
    La sopa moruna



  39. #289 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    http://es.wikipedia.org/wiki/Gastronom%C3%ADa_de_Andaluc%C3%ADa

    Enlace del wikipedia sobre gastronomía andaluza

  40. #290 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    ¿Se nota que me gusta comer? :P

  41. #291 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    Muy interesante BLOG sobre S. Martín de Trebello, donde se pueden ver varios videos con gente "falando" y otras cosillas:

    http://www.opaco.org/2006/04/25/san-martin-de-trebello-o-mais-grande-do-mundo/

  42. #292 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    Si no es gallego... lo parece mucho ¿no? Quitando terminaciones en "u" (presentes en Galicia también) y otros rasgos... para mi lo es. A ver que opinais vosotros

  43. #293 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    Este otro enlace defiende la "galleguidad" de la Fala, con lo cual no es imparcial, pero analiza algunas de las características del habla de los "tres lugaris" y su situación:

    http://www.vieiros.com/galegoexterior/costas.html

  44. #294 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    No que va... pero que Huelva debiera ser extremeña si lo digo :P

    Ea xDDD

    Lo de que no sea muy exacto el listado... lo hice de "memorieta" y no soy experto... Pero la pipirrana si tengo entendido que es un plato muy de Jaén y Granada... los demás no lo aseguraría

    Puse el google y lo primero que salió es esto:
    _____
    Pipirrana. Este curioso nombre se aplica a una ensalada de pimientos, tomates, cebolla, pepino con atún o bacalao. Su añiño es el tradicional de aceite de oliva y vinagre. Es típica de Andalucía Oriental (Granada, Jaén...).

    Para estas ensaladas se suelen picar todas la verduras en cuadraditos pequeños, se les añade todo lo demás: aceitunas, atún, aceite de oliva y sal al gusto.

    Hay una variante de la Receta de pipirrana a modo de Gazpacho: Ingredientes: 4 tomates, 2 pepinos, 1 pimiento verde, 1 cebolla, 2 pepinos 2 dientes de ajo, orégano, aceite y sal. Se cortan en trocitos pequeños los pepinos, la cebolla, los tomates y el pimiento. Se machaca el diente de ajo con el orégano. Se mezcla con las verduras. Finalmente se vierte sobre esto un vaso de agua y aceite de oliva y sal.

    http://www.euroresidentes.com/Alimentos/diccionario_gastronomico/pipirrana.htm
    _________

    En wikipedia sale esto:
    _______________

    La pipirrana es una ensalada cuyos ingredientes básicos son cebolla, tomate y pepino. A veces se le añade huevo cocido e incluso algún tipo de pescado de carne prieta e incluso embutidos. Se consume en toda Andalucía (España) y en cada provincia hay pequeñas variaciones en su preparación y composición.

    En Jaén esta ensalada es para mojar sopas (es decir para empapar trozos de pan). Es muy frecuente en ambientes rurales, ya que la sencillez de su preparación lo hace idóneo para comerlo en el campo, sobre todo en tiempos de recogida de aceituna. <>
    En Cádiz está confeccionada a base de tomate, pimiento verde, pepino y cebolla, en trocitos muy pequeños, aderazado todo ello con aceite, vinagre y sal. Es bastante frecuente que este preparado se ofrezca en los bares de picoteo y aperitivos. El término usado habitualmente para denominar la ensalda es piriñaca.
    En la zona de la sierra de Cazorla-Segura-Las Villas, se prepara la pipirrana "rin-ran", variante en la que todos los ingredientes se majan, dando lugar a una especie de puré muy espeso. Esta variante suele llevar comino, muy frecuente en la cocina de la zona.
    ____________

    Tus primos no sérán medio andaluces? jajajajaja

  45. #295 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    Oídos los videos y leídos los principales rasgos genéricos de la Fala... Creo poder opinar que:

    - Es un habla de transición entre gallego y astur-leonés, con muchos rasgos característicos del extremeño y el castellano por lógica influencia.
    - La base lingüistica parece ser gallego (además la repoblación mayoritariamente gallega lo confirmaría) pero desde un principio (puesto que afecta a la forma general del idioma) con una marcada influencia astur-leonesa
    - Creo que se puede descartar que sea un habla de transición con el portugués, pues en todo caso se parece más al portugués minhoto que al propio de Castelo Branco, muy "sureño" y con fuerte acento alentejano... cosa que se dejaría notar.
    - La terminología "agraria" que aparece citada en la direccio que arriba puse es bastante "gallega"... lo que me corrobora lo anterior

    En todo caso, ya de por sí es un problema que no haya estudios lingüisticos definitivos que definan el idioma, eso aclararía mucho, pero continúo pensando que hay cierta dejadez hacia la Fala por parte de la Junta de Extremadura... que lo "museiza" pero no potencia su pervivencia...

  46. #296 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    No te creas que lo de la Huelva Extremeña es idea mia... era broma, obviamente, pero se lo he escuchado en boca de un responsable político del PSOE de bastante relevancia provincial... en petit comité y entre amigos (¿debería cambiar de amistades? jajajaja)

    Lo del jamón es totalmente cierto, mucho también es del Andévalo, fuera de la D.O. pero claro... hay que vender jamones...

    Lo de jaén "castellano"... pos la orografía y la geografía creo que es lo que decidió que fuese andaluza... esa Sierra Morena en plan muro es lo que define la mayor parte de la frontera andaluza. y bien es sabido que la "andalucía" histórica no tuvo unas fronteras muy fijas que digamos... esta es una particular opinión sobre política andaluza... pero denfender una nación andaluza o una andalucía homogenea es de por si una patraña. De hecho faltó poco para que Andalucía Occidental y Oriental no fuesen dos CCAA en vez de una... fue una decisión política pura y dura.

    PD: la sierra norte mas que extremeña es casi casi castellano-leonesa :P

  47. #297 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: ¿España es Andalucía en el extranjero?

    verracus... no te equivoques, a todos nos iría mejor sin Sevilla jajajajaja. Andalucía Oriental estará dejada de la mano de dios... pero lo de Huelva no tiene nombre:

    - Hacen una autopista Sevilla-Huelva que no pasa por huelva, sino que es Sevilla-Algarve, y los accesos de esta a las localidades de la costa llevan 10 años de retraso
    - Prometen un AVE Sevilla-Huelva que no se hará nunca, porque es una línea Sevilla-Faro, que no pasará por huelva capital...
    - La N-435 articula la provincia de norte a sur, es una "KK mu gorda" contínuos atascos y accidentes, y no la rreglan ni a la de dios... eso si, de Sevilla a la Sierra de Huelva, autopista "que te cagas" para que se vayan de pic.nic
    - De Huelva haia cualquier parte de andalucía hay que coger la S-30... con lo que, por ejemplo, para ir a Cádiz, se tardan 2 horas en carretera y otra hora (o ás) en atravesar Sevilla
    - Hay accesos a pueblos onubenses que son imposibles.... a menos que vayas desde Sevilla, y se fomenta el transporte público... pero desde Sevilla (por ejemplo para ir al Rocio, Almonte, la Sierra, o Matalascañas, a la que desde huelva no hay ni bus excepto en verano, y pésimos horarios)...
    - De los fondos INTERREG (patra cohesión de la frontera) Sevilla (que nol tiene frontera...) se llevó un 40% O_o en cosas como arreglar los accesos al Aljarafe...

    Vamos... que lod e decir que Huelva sea extremeña cada vez me gusta más xDDDDDDD

  48. #298 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    El Barranquenho es muy similar a las falas portuguesas de varios pueblos fronterizos en Extremadura, e idéntico a algunas familias de portugueses y españoles de los pueblos fronterizos en Huelva, es una especie de lengua franca mezcla de las dos, que opta por usar las formas y palabras comunes frente a las más "propias" del idioma correspondiente.

    En Encinasola (Huelva) solía decirse que el Barranquenho lo inventaron para el extraperlo... jejeje

  49. #299 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    Estimado Kullervo; en la dirección que más arriba pusiste tu mismo aparece un cuento en Barranquenho... o eso pone :P
    Mira pa'bajo de la página hommmmmmbre. Jejeje

  50. #300 Amerginh 27 de abr. 2006

    Biblioteca: POLEMICA SOBRE EL ORIGEN DEL HABLA CACEREÑA DE VAL DE XÁLIMA

    No es pa tanto... la paginita es mala de "coh'one" :P
    En proel sale algo? via ver...

  51. Hay 964 comentarios.
    página anterior 1 ... 4 5 6 7 8 ...20 página siguiente

Volver arriba