Realizada por: alili
Al Druida: A todos los Druidas
Formulada el sábado, 18 de noviembre de 2006
Número de respuestas: 11
Categoría: Temas Históricos y Artísticos

habitantes celtas en Sta Locaia


hubo algun acentamiento celta en el monte Sta Locaia, en Arteixo A Coruña

Respuestas

    Tijera Pulsa este icono si opinas que la información está fuera de lugar, no tiene rigor o es de nulo interés.
    Tu único clic no la borarrá, pero contribuirá a que la sabiduría del grupo pueda funcionar correctamente.

  1. #1 pérola domingo, 10 de diciembre de 2006 a las 23:50

    celta???????????
    pero todavía andamos con estas?
    Meu deus!!!!!!!!!!!!


  2. #2 alili sábado, 16 de diciembre de 2006 a las 13:47

    quero unha reposta, válida, non un comentario desagradable, si non sabes, non sabes. Eu non se, axiña pregunto


  3. #3 giannini sábado, 16 de diciembre de 2006 a las 15:56

    ¿Y por qué tiene que haber celtas en ese monte? ¿Quién lo dice? ¿En qué te basas para intuir que pudo haber celtas?

    De lo único que conozco a tu Sta. Leocadia es de los límites del alfoz coruñés:

    "para a area de Barranao e para lo outeiro de Preguín, e para cimas de Cumiñas, e para cima de Sancta Locaia e desende para las Erbedeiras e para lo Castelo de Miranda e para Monte de Jalo como departe entre Paleo e Cabantón e desende a o río do Band(eb)ó e desende entrambos Vigos como departe entre Lángara e Querendes e como departe sobre la Áspera dalén de Lubre et desende como fez en Sanda".

    Daviña Sáinz, Santiago; Velo Pensado, Ismael: Os primeiros foros da Coruña. A Coruña : Arquivo da Colexiata, 2002, p. 191.

    Si alguien pone pegas a esta demarcación del Foro dos Cregos, no entro en el foro en sí, pero la demarcación creo que es la misma que aparece en otros documentos. ·En pleno siglo XVIII, se había perdido en el archivo municipal coruñés la demarcación dada por Alfonso IX -o Fernando II para los que crean que el Foro dos Cregos es auténtico. El secretario se va a cierto pazo, de la zona de Lubre tal vez -escribo de memoria- y el señor del pazo abre el arca, de donde el secretario de ayuntamiento copia esta demarcación, que coincide con la que figura en el Foro dos Cregos.


  4. #4 giannini sábado, 16 de diciembre de 2006 a las 15:57

    Oye, ¿en dónde está ese Castelo de Miranda? ¿Te suena algo en la feligresía de Santiago do Castelo?


  5. #5 giannini domingo, 21 de octubre de 2007 a las 02:55

    Buscando los límites del alfoz coruñés, hoy hice una excursión a este lugar de Santa Locaia, bonito de verdad. Una planicie con pocas casas, y ocupado el resto por campos de cultivo. A escasos metros de la aldea, a su espalda, se encuentra un montecillo, el Coto de Santa Locaia, en el que abundan las cavidades graníticas, y desde el que se divisa un paisaje espectacular. Hoy no era el día más apropiado, que la contaminación no dejaba ver. Sobre estas alturas, al igual que sobre las del Xalo, que ambas son hacen de mojón natural en el límite del alfoz coruñés -como escribí más arriba-, se puede entender lo que debía ser para aquellos hombres del año mil lo que consideraban valle de Farum Brigantium. Al fondo, bajo la capa de smog está La Coruña.


    Vista del valle de farum brigantium con la coruña al f<span class='resaltar'>ondo</span> desde las alturas de santa locaia en el concello de arteixo (coruña).


    En el Coto de Santa Locaia, se pueden ver cavidades graníticas, como esta


    Cavidad granítica en las alturas del coto de santa locaia, en el concello de arteixo (coruña).


    o esta otra, de forma ovalada


    Cavidad granítica ovalada en las alturas del coto de santa locaia, concello de arteixo (coruña).


    Siendo como soy escéptico en cuanto al origen antrópico de estas formaciones, dudo estuviesen relacionados con los celtas.


    Por lo demás, Santa Locaia tiene interés por haber existido en ella una iglesia medieval que dio nombre al lugar, y aunque en cartografía actual aparece la leyenda "Santa Locaia (ruinas)", las tales ruinas no existen. De hecho, hace falta hablar con bastantes vecinos para que indiquen el lugar preciso en donde estuvo. Ninguno la recuerda, y sólo lo saben por tradición oral o porque arando ("chamando ás vacas") les aparecían tejas. Hoy el solar de aquella iglesia forma parte de un campo de cultivo en el que ni las tejas se ven. Tan sólo algunos sillares tallados al margen del camino pueden dar alguna pista, pero es verdad que esas piedras también podrían pertenecer a otras construcciones.


    Leira das ermidas, lugar en el que se levantó la ermita de santa locaia que dio nombre al lugar. arteixo (coruña).


    El lugar, merece una visita, y creo que un restaurante de nombre El señor mayor, también.


  6. #6 giannini domingo, 21 de octubre de 2007 a las 03:04

    A modo de curiosidad, un vecino tiene esta piedra, que debió pasar por menhir para algún turista porque le ofreció nada más y nada menos que doscientas mil de las antiguas pesetas. Él la encontró enterrada y acostada, y no la vende, que le gusta. A mí también. La piedra en cuestión se entierra aún uno 60 cm según me dijo, y aunque dudo que sea menhir, la pongo, porque al menos si que es curiosa. Carece de marcas o señales que hagan pensar en que fue tallada.


    Piedra apuntada que adorna una finca en santa locaia, concello de arteixo (coruña).


  7. #7 alili lunes, 22 de octubre de 2007 a las 16:55

    Graciñas Giannini:


    La verdad no me aportas nada nuevo, pero me ha encantado que visitaras el lugar, es que es muy bonito.el que hiciera esa pregunta se debe a que en la noche del Samain, hai un grupo que se llaman a ellos mismos druidas y van allí a hacer "rituales".


    Para mi es un lugar mágico, ando bastante por allí, no habran habido celtas, pero el lugar tiene una magia especial.


    Unha forte aperta


  8. #8 giannini lunes, 22 de octubre de 2007 a las 23:32

    Pois se eres de por alí ou andas por alí, a ver se me podes botar unha man. Na mensaxe #3 poñía a demarcación do alfoz da Coruña:


    "para a area de Barranao e para lo outeiro de Preguín, e para cimas de Cumiñas, e para cima de Sancta Locaia e desende para las Erbedeiras e para lo Castelo de Miranda e para Monte de Jalo como departe entre Paleo e Cabantón e desende a o río do Band(eb)ó e desende entrambos Vigos como departe entre Lángara e Querendes e como departe sobre la Áspera dalén de Lubre et desende como fez en Sanda".


    Daviña Sáinz, Santiago; Velo Pensado, Ismael: Os primeiros foros da Coruña. A Coruña : Arquivo da Colexiata, 2002, p. 191.


    Barrañao debe ser Barrañán.


    Preguín, segue hoxe chamándose Preguín, en Lañas.


    ¿Cumiñas? ¿Sabes por dnde é Cumiñas?


    Santa Locaia xa sabemos onde é.


    Erbedeiras podería ser o que hoxe coñecemos por Erbedíns, en Loureda.


    E o problema ven agora, o Castelo de Miranda. Poderíamos pensar que están a falar de Santiago do Castelo, en Culleredo, pero entendo que dacordo coa ruta, primeiro atopaste co monte Jalo, hoxe castrapeado como Xalo, cando debería ser monte Gallo, porque no Xalo conflúen tres feligresías e tres arciprestádegos, digo que primeiro atópalo Xalo, e despois Santiago do Castelo ¿Tes algunha idea para atopar esas Cumiñas e ese Castelo de Miranda.


    En canto Santa Locaia alguén me contou que hai anos saíu tanta auga de súpeto, que anegou o val de Loureda, e que aínda dicía a xente de por alí que sempre houbo nese monte, nada mais e nada menos que un volcán. Xa sei que non é nada novo, pero se podes ampliar, agradezoo.


  9. #9 giannini miércoles, 24 de octubre de 2007 a las 23:16

    Como o tema interésame e preguntabas se en Santa Locaia podía haber celtas, cóntoche. Xa verías que nalgunhas webs fálase dun castro en Santa Locaia, no Coto. Parez que non. No Inventario de Patrimonio Cultural de Galicia correspondente a Arteixo, publicado no DOG 132 de 11 de xullo de 1991, non aparece castro algún en Santa Baia, os que si aparecen son:


    Castro de Anzobre (Armentón).


    Castro de Figueiroa (Arteixo).


    Castro de Laxobre e Outeiro (Arteixo).


    Castro de Lañas.


    Castro de Larín.


    Castro de Canzobre (Morás).


    Castro de Nostián. O Pinar (Pastoriza).


    Castro de Rañobre (Oseiro).


    Castro de Castelo (Sorrizo-Chamín).


    Castro de Pastoriza.


    Chámame a atención que apareza inventariada como patrimonio suevo, a necrópole de San Tirso de Oseiro, que non sei en qué parte da parroquia pode estar.


    http://www.xunta.es/dog/Dog1991.nsf/5168f626b2ff46e041256644003720d2/56369b8f8ebc72a5c12570ff0055f40d/$FILE/13200D002P003.PDF


    http://www.xunta.es/dog/Dog1991.nsf/5168f626b2ff46e041256644003720d2/56369b8f8ebc72a5c12570ff0055f40d/$FILE/13200D002P008.PDF


  10. #10 giannini jueves, 25 de octubre de 2007 a las 13:02

    Eu sigo por aquí esperando que alili volva en calquera momento, e continúo incluíndo información. Antes, quixen referirme a Santa Locaia e anotei Santa Baia, era porque algunha relación teñen. Ismael Velo Pensado -que é crego- explica a existencia de parroquias nas que a patrona pode ser Santa Locaia, Santa Baia ou San Paio, todos de devoción mozárabe, porque os cristiáns perseguidos en territorio de dominación islámica emigraran cara o norte e repoboaran a costa cantábrica.


    Cf. Velo Pensado, Ismael. La Coruña en el camino de peregrinos a Santiago. La Coruña : Archivo de la Colegiata, 1996, pp. 73-74.


    Moi pertiño de Santa Locaia había outra igrexa, a de Santa Baia de Carollo, tamén desaparecida. Non esquezamos que Ordoño II devolvera no 915 á sé de Iria unha serie de decanías que os bispos de Tui e Lamego recibiran para a súa subsistencia mentres durase a ocupación musulmán. Entre as decanías que tiña Tui, devoltas a Compostela, está a de Faro, na que se atoparía tanto Santa Locaia como Santa Baia de Carollo.


  11. #11 giannini jueves, 25 de octubre de 2007 a las 23:26

    Xa vexo que alili non pasou por aquí, por se o fai, a ver se o texto que segue dache algunha pista a hora de saber onde está Cumiñas ou Comiñas.


    No libro do Real de Legos, do catastro do marqués de la Ensenada, correspondente a la freguesía de Loureda, lese entre os "emolumentos que aprobecha el común":


    "Un monte que es conocido por los nombres de Comiñas, Bico de Candame, y Bilarchán, que ace en sembradura once mill ferrados de los quales dos mill son de primera calidad, tres mill de la segunda, tres mill de la tercera y tres mill ynfrutíferos por ser peñascosos, áridos y de ninguna utilidad por su naturaleza. Linda por levante con la población de Tis; por norte con la feligresía de Santa Mariña de Lañas; por poniente con la feligresía de Santa María de Herboedo y por sur con la jurisdicción real de San Silbestre de Beigue".


    ARG, Real Intendencia de Galicia, Catastro de Ensenada, L-1.615, p. 671-672.


    Ao longo de todo o libro, hai varias mencións a un camiño de Cumiñas:


    -Unha peza en Rapa que linda por levante con camiño da Rapa e polo norte con camiño de Comiñas (p. 53).


    -Menciónanse montes ou soutos en Comiñas (p. 99, 236, 319)


    -Unha peza no sitio da Poza ou Agra de Arriba linda ao norte co camiño de Comiñas (p. 162).


    -Outra nos Tornos linda ao norte co mesmo camiño de Comiñas (p. 552).


    -Outra peza nos Lagos ou Agra de Cancelo, linda ao norte co camiño de Comiñas (p. 317).


    -Unha terra na agra dos Seixos linda ao norte e a poniente co mesmo camiño de Comiñas (p. 346).


    -Na Agra do Cancelo outra terra linda ao norte co camiño de Comiñas (p 334).


  12. Hay 11 comentarios.
    1


Si te registras como Druida (y te identificas), podrás añadir tu respuesta a este Archivo de Conocimientos

Volver arriba

No uses esta información en otros sitios web ni publicaciones, sin el permiso del autor y de Celtiberia.net