Autor: berserker
jueves, 03 de mayo de 2007
Sección: Historia Antigua
Información publicada por: berserker
Mostrado 109.053 veces.


Ir a los comentarios

¿Con que tropezaron los romanos en el N.O. de Iberia?

-


Para empezar creo necesario explicar de antemano, que con este artículo no pretendo sostener ninguna teoría, me limito a plantear una enorme pregunta...

Hoy por hoy ,los historiadores se ven enfrascados día si, día también, en una guerra no declarada entre partidarios del celtismo y el anticeltismo, son éstas unas discrepancias que han venido consolidándose en los últimos años,y en mi modesta opinión, el tema principal a investigar se está dejando completamente de lado,:

-¿Que pueblo fué el autor de los imponentes monumentos megalíticos? está claro que no fueron los celtas (a las dataciones arqueológicas nos remitimos)...
-¿Que pueblo estableció relaciones comerciales mas o menos probadas por todo el eje atlántico?...
-etc etc.
Se pueden encotrar miles de similitudes con el pueblo celta en muchos aspectos, pero aún así no podemos afirmar con toda seguridad que sean elementos propiamente celtas,tambiém claro está ,podemos plantearnos la pregunta de: ¿A que podemos denominar celta, y que es realmente lo celta? pero esto es harina de otro costal....
La doctora G. López Monteagudo nos dice: "Diodoro designa como celtíberos a todos los habitantes de la meseta, lo que coincide con la afirmación de Plinio de que la Celtiberia llegaba hasta el Atlántico. Teniendo en cuenta que estas fuentes son tardías, puede suponerse que la situación que describen era debida a la expansión de los pueblos celtibéricos del extremo oriental de la Meseta sobre otros grupos indoeuropeos que habitaban el resto de esta amplia región.", y también: "Estrabón cita unos keltoí en las cercanías del cabo Nerión, llamado por Mela Promontorium Celticum, que habían llegado hasta alli en compañía de unos turduli y que eran parientes de otros keltikoí que vivían junto al Anas. Según Garcia y Bellido, estos celtici habían salido de la región oriental de la Meseta en dirección a Lusitania, en donde encontramos otros celtici en la desembocadura del Guadiana; desde aquí habían reemprendido el camino hacia Galicia, en donde parte de ellos se fundieron con otros celtici que vivían dispersos en la región galaica."(La región galaica abarcaba toda la zona comprendida al norte del Duero y al oeste de la linea que forman el Sella en Asturias y el Esla en León, no sólo la Galicia actual).

Manuel Bendala nos dice: "En las fases más antiguas los castros se organizan interiormente en casas redondeadas y aisladas, una vieja tradicón que nos remite a tiempos prehistóricos; constituyen un paradigma, no sólo de escaso aprovechamiento del espacio ocupado, sino de individualidad, ausencia de coordinación y de jerarquías sociales, quizá el mejor contrapunto a la idea del asentamiento planificado y sujeto a un plan que aplica una determinada autoridad comunitaria. Este tipo de casas se mantiene de forma muy conservadora en la que se considera cultura castreña por antonomasia, la "castrexa" del noroeste, propia de los galaicos y pueblos limítrofes, fundamentalmente los astures de las inmediaciones.".

Lo que está suficientemente claro , (al menos a mi parecer) es que había una importante cultura asentada en el noroeste de iberia, y es aquí donde comienza el problema, las dudas, y las preguntas:
-¿Podrían ser autóctonos, o una prolongación de un influjo atlántico comun?
-¿Quienes eran realmente los Oestrimnios?
-¿Existieron realmente?
-¿Celtas, Pre-Celtas, o Celtizados?
Saludos a todos


-



No hay imágenes relacionadas.

Comentarios

Tijera Pulsa este icono si opinas que la información está fuera de lugar, no tiene rigor o es de nulo interés.
Tu único clic no la borarrá, pero contribuirá a que la sabiduría del grupo pueda funcionar correctamente.


  1. #1 diviciaco 08 de mayo de 2007

    Suscribo la posdata de Cossue, yo padecí esas cifras -quizá peores- hace tiempo, también en idéntico destino mientras alucinábamos leyendo que el gobierno autonómico se mofaba de nosotros, diciendo que éramos "leyendas urbanas", vamos que la emigración asturiana no existía o que si nos marchábamos en masse era por vicio y que sólo se quedaban "los mejores". Pura y sana selección natural, vamos. El celticongo en marcha, en pateras ALSA, hoy como ayer, menos que mañana.

  2. #2 Carr 25 de mayo de 2007

    Cossue, muy interesantes las toponimis que sugieres, pero, estàs seguro de que no pueden ser no celtas, es decir, estas seguro de que son celtas? porque si te pones ha hacer la etimologìa con el prejuicio de que son celtas, no las puedes usar como prueba de que aquì hubo celtas... perdona que sea hipercrìtico, pero mientras no haya pruebas convincentes al cien por cien, no dejarà de haber espacio para la polèmica... Por otra parte, tenemos algùn topònimo en tarb? Tor- es solo celta? y Car(rac) es celta? piensa que esta difundido por toda la penìnsula, desde Carranza, Carrascal a Carrasqueta (este ùltimo en Alicante, junto al mar). Tambien tenemos Bar(c)- (Barbanza, Barcelo, Barona, O Barco, Bàrcena (Cantabria), Barcelona... ) aunque yo creo que esto no es i.e, sinò relacionado con el vasco (I)bar (rìo, agua?). Ademàs de esa palabra se deriva Barco, Barca, y no sòlo en las lenguas peninsuares, sinò tambièn en Italiano, por ejemplo (Barca).

    Aùn aceptando al celticidad de esos topònimos (de algunos porbablemente acetada) y dando por perdidas esas inexistentes p- (ya es mala pata que no tengamos nigùn ejemplo de r-/ri-, uno piensa, que les costaba!, què les costarìa haber hecho una ofrenducha como la de Cabeço en su lengua propia, es que tambièn ellos no han puesto nada de su parte!;) con los nombres no sè... aquì hay mucha gente que se llama Franciso, sin ser franco; Arturo, Tristàn... por moda literaria, y tambièn hay "kevines", "Jonathanes"... y hay casos de homonima, como el Igor vasco, que no procede del ruso, aunque allì tiene la misma forma. Aunque reconozco que esto tambièn serìa mucha casualidad.

    El caso es que habrìa que medir la proporciòn de topònimos claramente celtas sin p- y los claramente no celtas, dejando los "celtas con p-" ly otras "lusitanadas" aparte; asì podrìamos comprobar cual ha sido la importancia y difusiòn relativa de lo celta, y ver si lo anecdòtico es lo no celta, si es al contrario, o si convivìan ambos.
    Mientras tanto, analizando celtas con p- y todo eso... se pueden sòlo hacer interpretaciones, pero ninguna concluyente si no se presentan otras pistas firmes.

    Saudinhos

  3. #3 Carr 28 de mayo de 2007

    Muy interesante Cossue. Lo ùnico que me escama es que esos nombres con la partìcula Celt- se hayan dado en la Lusitania, una zona de dudosa celticidad. Por otra parte, estas seguro que en "Arceltus" hay pèrdida de p-? ese Ar- no puede ser otra raìz? puede que sea demasiado incrèdulo, pero es que con el tema de la p- es clave.

    Pero me parece muy interesante lo que comentas de los tres grados del indoeuropeo, es un tema en el que estoy muy verde y que me gustarìa conocer. Me podrìas decir algùn tèxto por donde pudiera empezar?

    Gracias y un saludo

  4. #4 El Brujo Redivivo 31 de mayo de 2007

    ¡Fiuuuu! ¡Qué fuerte, Cossue! En la discusión del fondo no entro ni salgo, pero me parece recordar que Lgmoral había afirmado con contundencia que "céltico" y "celta" era lo mismo, y que buscar diferencias y matices eran zarandajas (bueno, él lo dijo mejor, claro, pero entendí algo así).

    Que me corrijan los presentes con mejor memoria, please.

  5. #5 Virio 01 de jun. 2007

    Cossue
    Hoy, a las 10:12

    De acuerdo en todo contigo , Cossue.

    Os propongo una cosa:

    Buscadme toponimia cuya antiguedad sea patente ( nombres de ríos, montes, lugares y aldeas de antiguo cuño, herramientas, dioses del panteón norteño, etc, etc. Y después decidme si lo céltico es "sólo aporte" o sustrato fundamental.

  6. #6 Diocles 01 de jun. 2007

    Muy interesante la epigrafía que has aportado, Cossue, que añade a la lista de pueblos denominados célticos a los antiguos habitantes de Asturica/Astorga, en la actual provincia de León. En este mismo lugar se encontró un ara dedicado al dios Vacodonnaego, cuyo nombre es claramente celta. También confirma esa epigrafía la celticidad de los mirobrigenses (pueblo de Lusitania), celticidad que ya fue señalada por Plinio el Viejo.

    Dices que los autores clásicos no aplicaban específicamente el etnónimo celtici o keltikoi a ningún otro pueblo de Europa, y que es entonces exclusivo del occidente peninsular. Es cierto, pero esos mismos autores hablaban directamente de celtas (celtae, keltai o keltoi) y situaban a esos celtas en una región a la que llamaban Céltica o Keltiké (y no la llamaban, en cambio, Celtia, Céltide o Keltis), lo cual nos lleva a la lógica conclusión de que celta y céltico viene a ser prácticamente lo mismo. En el peor de los casos, un céltico sería un descendiente de esos celtas transpirenaicos (que se podrían haber mezclado en nuestra península con otros pueblos diferentes, a los que celtizaron), y sería además un hablante de la lengua celta. Es decir, que un "céltico" peninsular descendería genéticamente de los pueblos celtizadores y de los celtizados, al mismo tiempo, y no sería en ningún caso un indígena que ha adoptado simplemente una lengua y una cultura céltica por contactos, más o menos frecuentes, con los celtas "auténticos".

    Sabemos, además, por la información que proporcionó Julio César, que el término "celta" era autóctono en la Galia.

    Un cordial saludo.

  7. #7 El Brujo Redivivo 03 de jun. 2007

    Sr. Cossue:

    Interesantísimo y muy bien argumentado lo que plantea. O eso creo; lo he impreso y ahora tengo que chapármelo. A ver si tengo capacidad.

    A falta de un estudio más detallado, parece claro que, como plantea usted, "céltico" es un etnónimo con todas las de la ley. Me surge una pregunta: ¿puede ser un etnónimo puesto por Roma? Estrabón dice que "germanos" es un nombre romano, no indígena. Lo que no sé es si es verdad. Pero si lo es, mire que tuvo éxito...

    No sé si usted señalaba que "céltico" no sólo es un etnónimo, sino que sólo existe como etnónimo. Seguramente no lo dijo. Sea como sea, le pongo un tochazo con algunos ejemplos de "céltico" (en griego, claro) como adjetivo, que encontré tanto en Polibio como en Estrabón, acompañados de sus traducciones al inglés (y ya apunto que no estoy de acuerdo con ese "tribes" que aparece; para mí que sería más correcto decir "gentes" y "gens", mucho más genérico y sin que se añada nada acerca del grado de organización social implícito en "tribu"). Vamos allá:

    -----------
    Polybius, Histories book 34, chapter 9, section 3

    Têi de tês chôras eudaimoniai kai to hêmeron kai to politikon sunêkolouthêse tois Tourdêtanois, kai tois Keltikois de dia tên geitniasin, hôs d' eirêke Polubios, dia tên sungeneian. (2.18)

    The fertility of their country has had a civilising influence on the Turditani and on their Celtic kinsfolk, and taught them the art of social life.

    -----------------
    Strabo, Geography, 7.1

    1. eirêkosi d' hêmin peri tês Ibêrias kai tôn Keltikôn ethnôn kai tôn Italikôn sun tais plêsion nêsois ephexês an eiê legein ta leipomena tês Eurôpês merê, dielousi ton endechomenon tropon. leipetai de ta pros heô men ta peran tou Rhênou mechri tou Tanaidos kai tou stomatos tês Maiôtidos limnês, kai hosa metaxu tou Adriou kai tôn aristerôn tês Pontikês thalattês merôn apolambanei pros noton mechri tês Hellados kai tês Propontidos ho Istros: diairei gar houtos hapasan hôs engutatô dicha tên lechtheisan gên, megistos tôn kata tên Eurôpên potamôn, rheôn pros noton kat' archas, eit' epistrephôn euthus apo tês duseôs epi tên anatolên kai ton Ponton. archetai men oun apo tôn Germanikôn akrôn tôn hesperiôn, plêsion de kai tou muchou tou Adriatikou, diechôn autou peri chilious stadious: teleutai d' eis ton Ponton ou polu apôthen tôn tou Tura kai tou Borusthenous ekbolôn, ekklinôn pôs pros arktous. prosarktia men oun esti tôi Istrôi ta peran tou Rhênou kai tês Keltikês: tauta d' esti ta te Galatika ethnê kai ta Germanika mechri Bastarnôn kai Turegetôn kai tou potamou tou Borusthenous, kai hosa metaxu toutou kai Tanaidos kai tou stomatos tês Maiôtidos eis te tên mesogaian anateinei mechri tou ôkeanou kai têi Pontikêi kluzetai thalattêi: mesêmbrina de ta te Illurika kai ta Thraikia kai hosa toutois anamemiktai tôn Keltikôn ê tinôn allôn, mechri tês Hellados. legômen de prôton peri tôn ektos tou Istrou: polu gar haploustera tôn epi thatera merôn estin.

    [2] euthus toinun ta peran tou Rhênou meta tous Keltous pros tên heô keklimena Germanoi nemontai, mikron exallattontes tou Keltikou phulou tôi te pleonasmôi tês agriotêtos kai tou megethous kai tês xanthotêtos, talla de paraplêsioi kai morphais kai êthesi kai biois ontes, hoious eirêkamen tous Keltous. dio dê kai moi dokousi Rhômaioi touto autois thesthai tounoma hôs an gnêsious Galatas phrazein boulomenoi: gnêsioi gar hoi Germanoi kata tên Rhômaiôn dialekton.

    Traducciones:
    I. Now that I have described Iberia and the Celtic and Italian tribes, along with the islands near by, it will be next in order to speak of the remaining parts of Europe, dividing them in the approved manner. The remaining parts are: first, those towards the east, being those which are across the Rhenus and extend as far as the Tanaïs and the mouth of Lake Maeotis, and also all those regions lying between the Adrias and the regions on the left of the Pontic Sea that are shut off by the Ister and extend towards the south as far as Greece and the Propontis; for this river divides very nearly the whole of the aforesaid land into two parts. It is the largest of the European rivers, at the outset flowing towards the south and then turning straight from the west towards the east and the Pontus. It rises in the western limits of Germany, as also near the recess of the Adriatic (at a distance from it of about one thousand stadia), and comes to an end at the Pontus not very far from the outlets of the Tyras and the Borysthenes, bending from its easterly course approximately towards the north. Now the parts that are beyond the Rhenus and Celtica are to the north of the Ister; these are the territories of the Galatic and the Germanic tribes, extending as far as the Bastarnians and the Tyregetans and the River Borysthenes. And the territories of all the tribes between this river and the Tanaïs and the mouth of Lake Maeotis extend up into the interior as far as the ocean and are washed by the Pontic Sea. But both the Illyrian and the Thracian tribes, and all tribes of the Celtic or other peoples that are mingled with these, as far as Greece, are to the south of the Ister. But let me first describe the parts outside the Ister, for they are much simpler than those on the other side.

    [2] Now the parts beyond the Rhenus, immediately after the country of the Celti, slope towards the east and are occupied by the Germans, who, though they vary slightly from the Celtic stock in that they are wilder, taller, and have yellower hair, are in all other respects similar, for in build, habits, and modes of life they are such as I have said the Celti are. And I also think that it was for this reason that the Romans assigned to them the name “Germani,” as though they wished to indicate thereby that they were “genuine” Galatae, for in the language of the Romans “germani” means “genuine.”

    ------------------------------
    Strabo, Geograph, 7.5

    [2] meros men dê ti tês chôras tautês êrêmôsan hoi Dakoi katapolemêsantes Boious kai Tauriskous, ethnê Keltika ta hupo Kritasirôi, phaskontes einai tên chôran spheteran, kaiper potamou dieirgontos tou Parisou, rheontos apo tôn orôn epi ton Istron kata tous Skordiskous kaloumenous Galatas: kai gar houtoi tois Illurikois ethnesi kai tois Thraikiois anamix ôikêsan: all' ekeinous men hoi Dakoi katelusan, toutois de kai summachois echrêsanto pollakis. to de loipon echousi Pannonioi mechri Segestikês kai Istrou pros arkton kai heô: pros de talla merê epi pleon diateinousin. hê de Segestikê polis esti Pannoniôn en sumbolêi potamôn pleionôn, hapantôn plôtôn, euphues hormêtêrion tôi pros Dakous polemôi: hupopeptôke gar tais Alpesin, hai diateinousi mechri tôn Iapodôn, Keltikou te hama kai Illurikou ethnous: enteuthen de kai potamoi rheousi polloi katapherontes eis autên ton te allon kai ton ek tês Italias phorton.

    [4] hexês d' estin ho Iapodikos paraplous chiliôn stadiôn: hidruntai gar hoi Iapodes epi tôi Albiôi orei teleutaiôi tôn Alpeôn onti hupsêlôi sphodra, têi men epi tous Pannonious kai ton Istron kathêkontes têi d' epi ton Adrian, areimanioi men ekpeponêmenoi de hupo tou Sebastou teleôs: poleis d' autôn Metoulon Aroupinoi Monêtion Ouendôn: lupra de ta chôria, kai zeiai kai kenchrôi ta polla trephomenôn: ho d' hoplismos Keltikos: katastiktoi d' homoiôs tois allois Illuriois kai Thraixi.

    Traducciones:
    [2] A part of this country was laid waste by the Dacians when they subdued the Boii and Taurisci, Celtic tribes under the rule of Critasirus. They alleged that the country was theirs, although it was separated from theirs by the River Parisus, which flows from the mountains to the Ister near the country of the Scordisci who are called Galatae, for these too lived intermingled with the Illyrian and the Thracian tribes. But though the Dacians destroyed the Boii and Taurisci, they often used the Scordisci as allies. The remainder of the country in question is held by the Pannonii as far as Segestica and the Ister, on the north and east, although their territory extends still farther in the other directions. The city Segestica, belonging to the Pannonians, is at the confluence of several rivers, all of them navigable, and is naturally fitted to be a base of operations for making war against the Dacians; for it lies beneath that part of the Alps which extends as far as the country of the Iapodes, a tribe which is at the same time both Celtic and Illyrian.

    [4] Next in order comes the voyage of one thousand stadia along the coast of the country of the Iapodes; for the Iapodes are situated on the Albian Mountain, which is the last mountain of the Alps, is very lofty, and reaches down to the country of the Pannonians on one side and to the Adrias on the other. They are indeed a war-mad people, but they have been utterly worn out by Augustus. Their cities are Metulum, Arupini, Monetium, and Vendo. Their lands are poor, the people living for the most part on spelt and millet. Their armor is Celtic, and they are tattooed like the rest of the Illyrians and the Miracians.

    ---------------------------

    Hay, como ve, una ethnê Keltika, que creo que era una expresión que había comentado usted más arriba. Si no es así, olvídelo. Pero hay también un hoplismos Keltikos en el que claramente es calificativo, no etnónimo.
    Y sobre todo están esos mosqueantes Iapodes, una gens céltica e ilírica al mismo tiempo.

    Lo último me sugiere que, en Estrabón, el calificativo "céltico" no se refiere a la lengua, pues sería una u otra, ni tampoco a origo o filiación, por lo mismo. Sobre todo cuando después, al describir a los ilirios, nos dice que su ejército es céltico, pero los tatuajes son ilirios. Da la impresión de que está haciendo una adscripción etnográfica a ojo, según los rasgos que previamente ha asociado a determinadas gentes, y sin meterse en demasiadas honduras ni quebraderos de cabeza.

    Otro día, más :-)

  8. #8 El Brujo Redivivo 04 de jun. 2007

    Cossue:

    Jugando un poco con sus hipótesis me fui a la base de Alföldy a ver qué tal resistían. La prueba no es concluyente, claro, porque no está todos los que son, pero me alegra decirle que ha salido de ella en perfectas condiciones. Le cuento los resultados:

    - Celtilius: 2 (uno en la Narbonense, otro en la Germania Superior)

    - Celtius: 12 (uno en la Narbonense, 9 en la Lusitania, 1 en la Mauritania Caesariana)

    - Arceltus: 1 (en Lusitania)

    - Conceltus: 2 (ambos en Lusitania)

    - Celtiatus: 2 (1 en Lusitania, 1 en Hispania Citerior -ésta en Muiño de San Pedro, en Ourense)

    De modo que sale todo tal cual había dicho usted.

    Me llama la atención, de todas formas, que no aparezcan más en Galicia, relacionables con los célticos supertamáricos y esas cosas. Aunque su valor sea siempre relativo, pues a la gente se le dio siempre por viajar,será cosa de situarlos en un mapa a ver qué sale. Lo haré cuando pueda, pero de momento ahí van los datos. Los lugares de hallazgo de epigrafía con Celtius lusitanos son: Montalvão, Idanha-a-Velha, La Codosera, Canas de Senhorim, Carvalhal Redondo, Madrigalejo y Fundão. ¿Estarán muy lejos del Guadiana?

    Gracias, y ya sabe que los buenos frutos de las higueras son sabrosos, de modo que adelante y que no decaiga.

  9. #9 Diocles 04 de jun. 2007

    Supongo que conocerás, Cossue, el foro de Celtiberia titulado "Las lenguas indoeuropeas prerromanas en la mitad occidental de la península". En una intervención de Celticvm, maestro de ceremonias en aquel foro, se recoge una inscripción encontrada en la zona de Braga (EE VIII 20) que se lee así:
    ...ELIC...ELTICI...ADVN...
    Haciendo honor a su propio nick, Celticvm reconstruía la parte central como CELTICI y la última (que es mucho más dudosa) como CALADVNO. Puedes leer la información completa en dicho foro (si te interesa añadirla a tu recopilación de epigrafía) buscando la intervención de Celticvm del día 12/06/2006 a las 23:16:49.

    Saludos.

  10. #10 El Brujo Redivivo 05 de jun. 2007

    EL "camino iniciático" del Guadiana al Tambre va señalado por Celtius/Arceltus/Conceltus en el origen, pasando por Celtiatus, hasta llegar al lugar de peregrinaje, donde el sol pierde los cuernos con ruído de mar hirviendo o algo así, y donde se pierden los nombres pero queda el etnónimo Célticos.

    Célticos del Anas > Arceltus/Celtius/Conceltus > Celtius > Celtiatus > Célticos Pre y Supertamáricos (¿era así?)

    Suena demasiado bien para ser cierto, pero suena chulo. Bravo, Cossue.

  11. #11 pérola 05 de jun. 2007

    Hola Cossue.

    Y el silencio de las fuentes, o practicamente el silencio de las fuentes a ese respecto, no puede estar diciéndonos, o queriéndonos decir, algo?

    pregunto

    Saúdos

  12. #12 Diocles 05 de jun. 2007

    Cossue: Además de Viriato, está documentado en Lusitania un tal Ambato, según tengo entendido. Este nombre tan céltico se parece bastante al Ambolio ese de Galicia (el padre de Apana), al celtíbero Ambón y al galo Ambiórix.

    Lo que me ha sorprendido bastante son los antropónimos galaicos Nantius y Nantia. Tengo unos amigos de la zona de Pontevedra que se apellidan Nantes (como la ciudad francesa de Bretaña). Les va a encantar saber esto.

    Un cordial saludo.

  13. #13 pérola 06 de jun. 2007

    Hola Cossue


     


    "Mfff. Pérola, te diría que la poca epigrafía en la Gallaecia lucense es causada por la falta de ciudades (sólo Lugo debía parecerse a una), lo que es también causa y efecto de un menor desarrollo e interés económico".


     


    No se Cossue, no estoy segura. Brigantium, o mejor dicho, Brigantia es considerada una civitas floreciente hacia finales del siglo II y III. Además no me encaja que la importancia del mineral en el norte explique la carencia o escasez de ciudades. En el norte se usarían los fora para articular un territorio rural y poco dado a la concentración de personas. El relieve no lo permite, o cuando menos, no lo favorece. El norte se romanizó, como el sur, pero no generó una epigrafía abundante, y la que hay o aparece, habla de al menos tres sustratos, el indígena, muy apegado a sus tradiciones, al menos mortuorias, la que remite a divinidades tipo coso, reve, navia,  o bandue, etc., y la romana que se superpone. Aparentemente. También pudiera ser que ese sustrato  tipo Bandue...fuera contemporáneo a lo romano, o relativamente cercano en el tiempo.


    Saúdos

  14. #14 El Brujo Redivivo 06 de jun. 2007

    Cossue:


    Pues nos sigue llevando a la misma zona, ¿no? Un triángulo entre Viseu-Badajoz-Don Benito, grosso modo.


    ¿Dónde encontró esas cantidades de Celtius? Algunas (tres o cuatro, no más) coinciden con las que extraje del Epigraphische Datenbank, pero la mayor parte no.


    Le pongo lo que tengo, de la mencionada fuente, incluyendo Celtitanos, Celtíberos y no sé si más:


    ----------------
    province: GeS  find spot (ancient name): Augusta Rauricorum 
    modern country: CH  find spot (modern name): Augst 
    literature:  AE 1894, 0039.
     CIL 13, 05260.
     G. Walser, Römische Inschriften in der Schweiz 2 (Bonn 1980)
     194-195, Nr. 205; Foto.
    A-Text: 
    Mercurio / Augusto sacr(um) / L(ucius) Giltius Celti/li f(ilius) Quirina Cos/sus IIIIIIvir Aug(ustalis) l(oco) d(ato) d(ecreto) d(ecurionum) 


    ----------------
    province: Nar  find spot (ancient name): 
    modern country: F  find spot (modern name): Cadenet 
    literature:  AE 1900, 0107.
     AE 1900, p. 16 s. n. 41.
    A-Text: 
    Lanovalo / v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito) / Sex(tus) Celtiliu[s] / Sen(e)cio pro / [S]ex(to) Veratio 


    -----------------
    province: MaC  find spot (ancient name): Oppidum Novum, bei 
    modern country: DZ  find spot (modern name): Aïn Defla (Duperré), bei 
    literature:  AE 1926, 0023.
    A-Text: 
    Co/ndo/nius / Coro/ni f(ilius) cu/rator / r(ei) p(ublicae) ae/d(ilis) Op(pidi) no(vi) / occisus / quom(!) / quinq(ue) / milites // Hic / eum / sepel(iv)/it Ari/us Ce/<l=I>tius 


    ---------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: P  find spot (modern name): Montalvão 
    literature:  AE 1934, 0022.
     J. d'Encarnação, Inscrições romanas do Conventus Pacensis
     (Coimbra 1984) 697, Nr. 638; Foto.
    A-Text: 
    Celtius / Tongi / f(ilius) / Iovi R/epulso(ri) / a(nimo) l(ibens) v(otum) s(olvit) 


    ----------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): Civitas Igaeditanorum 
    modern country: P  find spot (modern name): Idanha-a-Velha 
    literature:  AE 1967, 0144.
     AE 1961, 0349.
    A-Text: 
    Q(uintus) Iallius Sex(ti) f(ilius) Papi(ria) Augu(rinus?) / orarium donavit / Igaeditanis l(ibens) a(nimo) f(ecit) per mag(isterium?) Toutoni Arci f(ilii) / Malgeini Manli f(ilii) / Celti Arantoni f(ilii) / Ammini Ati f(ilii) / L(ucio) Domitio A(h)enobarbo / P(ublio) Cornelio Scipione co(n)[s(ulibus)] 


    ----------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): Civitas Igaeditanorum 
    modern country: P  find spot (modern name): Idanha-a-Velha 
    literature:  AE 1967, 0146.
    A-Text: 
    Pubesce/ns ego / nec verit/us misera/bile funus / Anceitus / Celti fata / tulei(!) br/evia heic(!) / situs heic(!) / cineres es/te quietei(!) 


    ----------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): Civitas Igaeditanorum 
    modern country: P  find spot (modern name): Idanha-a-Velha 
    literature:  AE 1967, 0182.
    A-Text: 
    P(ublio) Valeri[o] / Celti f(ilio) Qui(rina) / Clementi / Valerius / CAICIV 


    ----------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: E  find spot (modern name): La Codosera 
    find spot (street, etc.): La Varse 
    literature:  AE 1972, 0234.
    A-Text: 
    Cleme/ns Cel(ti?) / f(ilius) Arpa/niceo / v(otum) a(nimo) l(ibens) s(olvit) 


    ----------------------


    province: Nar  find spot (ancient name): Latara 
    modern country: F  find spot (modern name): Lattes 
    literature:  AE 1972, 0334.
    A-Text: 
    L(uci) Lolli Celti f(ili) 
    ----------------------


    province: Lus  find spot (ancient name): Turgalium 
    modern country: E  find spot (modern name): Trujillo 
    literature:  AE 1977, 0406.
    A-Text: 
    Aucalus / Appini f(ilius) / hic situs / est an(norum) XX / et Abrunus / Arcelti f(ilius) Appin[---] 


    -----------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: P  find spot (modern name): Canas de Senhorim 
    literature:  AE 1989, 0384.
    A-Text: 
    Besen/clae / Docqu/irus Ce/lti v(otum) a(nimo) l(ibens) s(olvit) 


    -----------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: P  find spot (modern name): Carvalhal Redondo 
    literature:  AE 1989, 0386a.
    A-Text: 
    Docqu/irus Cel/ti / v(otum) 


    ------------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: P  find spot (modern name): Carvalhal Redondo 
    literature:  AE 1989, 0386b.
    A-Text: 
    Docquir/us Celti / v(otum) s(olvit) 


    -------------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: E  find spot (modern name): Ibahernando 
    literature:  AE 1990, 0521.
    A-Text: 
    [S]angenu/[s] Conce[l]ti f(ilius) an(norum) / [-]XXXV / [h(ic)] s(itus est) s(it) t(ibi) t(erra) l(evis) 


    -------------------------
    province: HiC  find spot (ancient name): 
    modern country: E  find spot (modern name): Muinõ de S. Pedro 
    literature:  AE 1990, 0541.
    A-Text: 
    Latroni/us Celt/iati f(ilius) / h(ic) s(itus) e(st) 


    -------------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: E  find spot (modern name): Madrigalejo 
    literature:  AE 1987, 0488.
     J. Salas Martín - J. Esteba Ortega - I. García Giménez,
     Veleia 4, 1987, 138-141, Nr. 3; fig. 10. - AE.
    A-Text: 
    Sunua / Celti f(ilia) an(norum) / XXV h(ic) s(ita) e(st) / s(it) t(ibi) t(erra) l(evis) p(ater?) f(aciendum) c(uravit) 


    ------------------------------
    province: Bae  find spot (ancient name): Corduba 
    modern country: E  find spot (modern name): Córdoba 
    literature:  CIL 02 (2. Aufl.) 07, 00295.
     CIL 02, 02221.
     ILS 6906.
     PIR (2. Aufl.) C 571.
     PIR (2. Aufl.) C 1323.
    extern Foto(s): Alcalá: CILII7,0295 
    A-Text: 
    [- Fab(io) M(arci) f(ilio) Gal(eria) ---]do / [flam]ini Divor(um) Aug(ustorum) / provinc(iae) Baet[ic(ae)] / huic consummato hono[re flam]oni / Cattio Sabino II Cornel(io) Anull[in]o co(n)s(ulibus) / consensu concili universae prov(inciae) Baet(icae) / decreti sunt honores quantos quisque / maximos plurimosque flamen est / consecutus cum statua / M(arcus) Fab(ius) Basileus Celt(itanus) pater / honore accept(o) impens(am) remisit 


    ------------------------------
    province: Bae  find spot (ancient name): Mirobriga 
    modern country: E  find spot (modern name): Cerro del Cabezo 
    literature:  CIL 02 (2. Aufl.) 07, 00861.
    extern Foto(s): Alcalá: CILII7,0861 
    A-Text: 
    Celtibera 


    ------------------------------
    province: Bae  find spot (ancient name): Contosolia? 
    modern country: E  find spot (modern name): Magacela 
    literature:  CIL 02 (2. Aufl.) 07, 00966.
    extern Foto(s): Alcalá: CILII7,0966 
    A-Text: 
    D(is) M(anibus) s(acrum) / Cantia Celtibera / Emeritensis / annorum XXXV / L(ucius) V(---) I(---) uxori su(a)e / p(osuit) d(e) s(uo) (h)i(c) s(ita) e(st) s(it) t(ibi) t(erra) l(evis) 


    -------------------------------
    province: HiC  find spot (ancient name): Edeta sive Liria, bei 
    modern country: E  find spot (modern name): Villar del Arzobispo 
    find spot (street, etc.): Grabinsc 
    literature:  CIL 02 (2. Aufl.) 14, 00209.
     CIL 02, 06067.
    extern Foto(s): Alcalá: cilii14,0209 
    A-Text: 
    Licinius / Celtiber / an(norum) LX 


    -------------------------------
    province: Bae  find spot (ancient name): Corduba, bei 
    modern country: E  find spot (modern name): Alcolea de Córdoba, bei 
    literature:  AE 1985, 0549.
     CIL 02 (2. Aufl.) 07, 00716.
     R. Portillo - P. Rodríguez Oliva - A.U. Stylow, MDAI(M) 26, 1985,
     193-195, Nr. 11; Taf. 39 d u. e; Abb. 2 (Zeichnung). - AE 1985.
    extern Foto(s): Alcalá: CILII7,0716 
    A-Text: 
    L(ucius) Valerius Celtiber / A(ulus) Albanius Ianuarius / de suo dederunt // d(---) 


    -------------------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: P  find spot (modern name): S. Estevão 
    literature:  AE 1988, 0697.
     CIL 02, 00455.
    A-Text: 
    Quintus Modesti f(ilius) a(nnorum) XXV / Placida Modesti f(ilia) a(nnorum) XIII / Boudica Flacci f(ilia) Modestus / Celtiatis f(ilius) liberis uxori sibi feci[t] 


    -------------------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: P  find spot (modern name): Fundão 
    literature:  AE 1977, 0362.
    A-Text: 
    Hispanus Tangini f(ilius) Mei/dubrigensis ann(orum) L h(ic) s(itus) e(st) Cessea Celti f(ilia) soror ob merita f(aciendum) c(uravit) 


    -------------------------------
    province: HiC  find spot (ancient name): Asturica Augusta, bei 
    modern country: E  find spot (modern name): Astorga, bei 
    literature:  AE 1976, 0286.
     F. Diego Santos, Inscripciones romanas de la provincia de León
     (León 1986) 113, Nr. 104; lám. 86.
    A-Text: 
    Clarinu/s Clari f(ilius) Celticus Su/pertama(ricus) / ann(orum) VI h(ic) / s(itus) e(st) s(it) t(ibi) t(erra) [l(evis)] 


    -------------------------------
    province: Lus  find spot (ancient name): 
    modern country: P  find spot (modern name): Belver 
    find spot (street, etc.): Quinta do Ribeiro da Nata, Brunnenreservoir, sek. verbaut 
    literature:  AE 1984, 0471.
     J. D'Encarnação - R. Carvalho, Belver ao tempo dos Romanos
     (Portalegre 1984) 25, Nr. 4; Foto. - AE. (unzugänglich).
    A-Text: 
    Boudelus / Concelti f(ilius) / an(norum) LXV 


    -------------------------------
    province: Num  find spot (ancient name): Celtianis 
    modern country: DZ  find spot (modern name): Kherba 
    literature:  ILAlg 2, 2086.
    A-Text: 
    Genio Celtianis / Aug(usto) sacr(um) / L(ucius) Manilius L(uci) f(ilius) / Q(uirina) Potens quo / numinis eius / adiumentum / senserit ex HS VIII(octo milibus) / s(ua) p(ecunia) fecit idem(que) d(edicavit) 


    -------------------------------
    province: Num  find spot (ancient name): Celtianis 
    modern country: DZ  find spot (modern name): Kherba 
    find spot (street, etc.): Forum, bei 
    literature:  ILAlg 2, 2093.
     CIL 08, 19693.
    A-Text: 
    Iuliae Aug(ustae) matri / castrorum coniugi Imp(eratoris) / Caes(aris) divi M(arci) Antonini Pii / Germ(anici) Sarm(atici) fili divi Com/modi fratris divi Antonini Pii / nep(otis) divi Hadriani pronep(otis) divi / Traiani Part(hici) abnep(otis) divi Nerv[ae] ad/nep(otis) L(uci) Septimi Severi Pertinacis / Aug(usti) Arab(ici) Adiab(enici) Part(hici) max(imi) pontif(icis) / maximi trib(unicia) pot(estate) XIII imp(eratoris) XI co(n)[s(ulis)] / III proco(n)s(ulis) propag(atoris) imp(erii) fortis/simi felicissimiq(ue) principis / Imp(eratoris) Caes(aris) L(uci) Septimi Severi Pert(inacis) / Aug(usti) Arab(ici) Adiab(enici) Pa[rt(hici)] max(imi) fili / divi Antonini Pii German(ici) / Sar(matici) nepot(is) divi Antonini / Pii pronep(otis) divi Hadriani ab/nep(otis) divi Traiani Parthi/ci et divi Nervae adnep(otis) / M(arci) Aureli Antonini Pii / Felicis Aug(usti) pont(ificis) max(imi) / trib(unicia) potes[t(ate)] VIII{I} co(n)s(ulis) II pro/co(n)s(ulis) fortissimi felicissimiq(ue) pr(incipis) / patr(is) patriae nobilissimi et [su]/[p]er omnes prin(cipes) indulgen[tissi]/[m]o(!) res p(ublica) C(astelli) C(eltianis) d(ecreto) d(ecurionum) [p(ecunia) p(ublica)] 


    -------------------------------
    province: Num  find spot (ancient name): Celtianis 
    modern country: DZ  find spot (modern name): Kherba 
    literature:  ILAlg 2, 2097.
     CIL 08, 19697.
    A-Text: 
    [-] Bott[io] [-] / fil(io) Quir(ina) Se/necioni fil(io) / ob munif[i]/centiam L(uci) [Bot]/ti Senecio[nis] / patris ei[us] / Celtianens[es] / aere conlat[o] / posuerunt d(ecreto) [d(ecurionum)] 


    -------------------------------
    province: Num  find spot (ancient name): Celtianis 
    modern country: DZ  find spot (modern name): Kherba 
    literature:  ILAlg 2, 2161.
    A-Text: 
    D(is) M(anibus) s(acrum) / Aemi/lia But/ura Qu/irina / Celtiani/s v(ixit) a(nnos) LXI 


    -------------------------------
    province: Num  find spot (ancient name): Celtianis 
    modern country: DZ  find spot (modern name): Kherba 
    literature:  ILAlg 2, 2240.
    A-Text: 
    L(ucius) Arru(n)tius / (H)ospes vixit / annis L obi/tus in castel/lo Celtiano 


    -------------------------------


     


     

  15. #15 pérola 06 de jun. 2007

    Joer Brujo, estás chosco o qué?. ; -))


    Debiste darle a un tamaño grande de letra.


    Muy interesante lo que discute con Cossue.


    Saúdos

  16. Hay 15 comentarios.
    1

Si te registras como usuario, podrás añadir comentarios a este artículo.

Volver arriba