Autor: Anfus
lunes, 24 de marzo de 2008
Sección: Leyendas
Información publicada por: Anfus
Mostrado 13.741 veces.

Pegadas do BERO BREO de BREOGAN.

Na moura noite primordial do perto Caos principiou alumear Breogán o tempo.

PEGADAS DO DEUS BERO BREO DE BREOGAN NO LENDARIO GALEGO.

Galicia garda na sua memoria, nas suas tradiciós, costumes, etnografía, etc , unha gran sabedoría que escolma coñecementos únicos e de gran riqueza simbólica que, inda deturpada ao longo dos séculos na sua reinterpretación, poden inda achegarnos ao pensar e sentir dos nosos antergos, e as suas crenzas que, herdadas e nosas, desenvoltas a distintos nivéis, non dexergamos sempre as verdadeiras razons que as fundamentan; éstas deberíanse atopar nas orixes que as propician, e no fundamento que, orixinal inda deturpado no seu desenvolupamento, ainda enxérgase recoñecer.

* * *

Resto do artigo en:

PEGADAS DO BERO BREO DE BREOGAN NO LENDARIO GALEGO.

Más informacióen en: http://pepinpepinez.iespana.es/breogan.htm

No hay imágenes relacionadas.

Comentarios

Tijera Pulsa este icono si opinas que la información está fuera de lugar, no tiene rigor o es de nulo interés.
Tu único clic no la borarrá, pero contribuirá a que la sabiduría del grupo pueda funcionar correctamente.

#1 Cossue 27 de mar. 2008

Ai, meu. Bem, o rei Breogam nom pertence á tradiçom popular galega, senom á tradiçom, probávelmente culta, da Irlanda: é un mítico rei que tendo constroido umha torre (a torre de Breogán) na Espanha, e tendo contemplado umha terra ao longe, encaminha aos seus pra ela. É probavel que Torre de Breoghan seja umha corrupçom de Torre de Brigantia. Estamos ante um mito culto tomado polos celtistas galegos do século XIX, que faciam o mesminho que no mesmo momento faciam o resto dos románticos europeus... recrear o passado. O poeta Pondal fai uso poetico del nos seus poémas, "nazom de Breogán", etc. E un dos seus poemas é himno da Galiza dende 1906, e nom sei que hai de escandaloso nelo.

O mito, em todo caso, remítenos ao mesmo que sí nos di a arqueologia: a velha relaçom humana entre os fisterres europeus: NO da península ibérica, a Bretaña e as Illas Británicas (petroglifos, dolmes, e mais a idade do Bronze Atlántico). Um saudo.