Autor: kallaikoi
viernes, 22 de septiembre de 2006
Sección: Lenguas
Información publicada por: kallaikoi
Mostrado 36.554 veces.


Ir a los comentarios

EL PADRE MARTÍN SARMIENTO TAMBIÉN SE DIO CUENTA DE QUE EL IDIOMA GALLEGO NO DERIVA DEL LATÍN

Los tiempos de Carlos III también fueron duros para el Idioma Gallego, según el Padre Martín Sarmiento








El Padre Martín Sarmiento responde a una carta de su amigo el Conde de Campomanes, tras haber sufrido una condena por realizar estudios sobre la Lengua Gallega, debido a que está prohibido y es delito en la España de su tiempo.

El Conde le ha pedido que escriba un recurso de apelación para que lo dejen en paz, pero el Padre Martín Sarmiento le responde que eso sería inútil, y que continuará con sus investigaciones.

Informa al Conde de las conclusiones que ha sacado de sus estudios sobre la Lengua Gallega hasta la fecha de la carta, 19-07-1.761. También le informa que, debido a la denuncia, su celda ha sido inspeccionada por miembros de la justicia dirigidos por un Duque, y le han sido incautados libros.

Pero claro, se ve obligado a dar todos estos datos codificados haciendo uso de la Retórica, debido a que la Censura le revisa el Correo.



(Trad. de Sobre a Lingua Galega. Antoloxía. Fray Martín Sarmento - 9.3 Carta a Campomanes, págs. 351-354. Editorial Galaxia, 2.002. www.editorialgalaxia.es)


PADRE MARTÍN SARMIENTO. CARTA A DON PEDRO RODRÍGUEZ DE CAMPOMANES

Retiro de San Martín y 19 de Setiembre (San Jenaro) de 1.761

Muy señor mío:

Dueño, amigo y señor Don de Campomanes.

Recibí la de Vuestra Señoría en el momento en que estaba dándole una vuelta a mi Glosario burlesco gallego-latino. Digo burlesco pues sé que los que más se han de burlar de él y de mí han de ser los gallegos, si viesen el glosario.

La razón es evidente: "los gallegos son obstinados en conservar sus antiguedades". No hay cosa, o hay pocas cosas, en el glosario, que no les pareciese nueva. Novedades fuera, dirían: "la lengua gallega es autóctona y ab origine mundi". "Son inventadas y disparatadas cuantas etimologías quisiese señalar para sus voces" el fraile que nos vendió el galgo de no querer ser abad de Ripoll.

Otros gallegos dirían: ¿Glosario de la lengua gallega? ¡Jesús, que desatino! O este fraile se volvió licántropo o piensa burlarse de los gallegos. ¿Lengua gallega? ¿Dónde estamos?, dirían otros que no son de Galicia: si en Galicia azotan a los niños en la gramática cuando se les escapa una voz gallega después de un Petanlez, y a veces de un Petanler -después de la vuelta susodicha-, es habitualmente dada.

"¿Con qué consciencia viene el fraile a escribir seriamente de una lengua que no hay, y que es delito hablar de ella?"

Bien se sabe que la manía de escribir es invención de frailes. Que escriban en castellano, vaya. Que escriban en latín, venga. Que traduzcan del latín, aunque sea alguna cosita sin valor literario, pase: aunque no pase sino por obra de algún calesero que estuvo en Francia.

Pero "querer hacer análisis de las voces gallegas y de las cosas que significan, teniendo la osadía de citar a los autores más clásicos del griego, latín y castellano; y con una gran cantidad de voces orientales; eso ya no es invención de frailes, sino de un fraile de invenciones".

Daniel fue el vir desideriorum [el hombre de los deseos] y Cardano se llama en los libros vir inventionum [el hombre de los inventos]. Bien. Este escribió 10 tomos en folio, y aquél fue santo profeta; "pero este otro frailecillo, que no ignora que se dijo de él que era un fraile comprado a misas, y que estimándolo con generosidad es un fraile del ciento de los corrientitos, ¿a qué viene con su madre gallega de su lengua harapienta?"

Amigo, me parece estar oyendo a gallegos y castellanos que me dicen esas críticas.

"Pero yo proseguiré con mi manía del Glosario y del Onomástico, hasta que canse o rumpantur illa".

¡Pardiez! Yo no escribo por interés; ni por vanagloria; ni por captar protectores para después sacar tajada; ni para estafar dinero al público vendiéndole gato por liebre. No para dar de comer a libreros e impresores; "no para que los jueces que entienden en el caso se dén un baño de piedra mármol y me mareen con negativas". No para dar que reír, burlar, satirizar, criticar en las gradas de San Felipe a los literatos de esquelas y papeles varios.

Escribo porque no tengo otra cosa que hacer, viviendo tan solo y retirado en mi retiro. Escribo porque no tengo con quien hablar. Lo mismo dijo san Zacarías, que siendo mudo scripsit dicens. Lo mismo hizo mi señora Philomela (el ruiseñor) que por no poder hablar se sirvió de la acupictura. Escribo solamente por conversar con alguien, y quiero que me dén charla una mal tallada roca, un tintero que precisa de aguja de marear para encontrar el punto en donde está su tinta, y un papel con los Octaplos de Orígenes.

He aquí porqué mis cartas son prolijas: para suplir las largas conversaciones que tendría si no fuese la alma sola, con cuerpo sin potencia locomotiva, como la ostra y el olláparo.

Me alegro de que la obra de Vuestra Señoría tuviese la aceptación de que jamás dudé. Al parecer sí, sea enhorabuena, pues oí aun carretero: Padre, "ya sabe usted que no es lo mismo tener razón que tener justicia". Me dejó asombrado, pues no lo había leído en Séneca semejante bruto. Pero desde entonces "manejé y manejaré siempre bien tal sentencia, aún mejor que la gemursa de mi pie".

Desde entonces "me dí cuenta de que vivía en un país donde no era lo mismo tener razón que tener justicia". ¿Dónde estamos? dije yo. Desde entonces, me dí un baño de misantropismo con reflexión.

"¿Y quiere Vuestra Señoría que me esfuerce en escribir razones y que aguarde "del público" alguna justicia?"

Que el público coma sus justicias, que yo comeré mis razones.

"El señor Duque estuvo en mi celda, pero "se le olvidó" la obra de Su Señoría". Tiempo queda para leerla. Y Vuestra Señoría tome el tiempo que guste para leer los tomos de Bergier, pues creo que no me hacen falta para el Glosario.

Al señor don Felipe mil cosas, "999 a todos los que pregunten por el fraile comprado a misas".

Diga Vuestra Señoría que estoy bien y coma en mi casa, descubriendo lo que no sabía de mi madre aunque era gallega, luchando con gallegos mequetrefes y contra literatores brucolacios.

Adiós amigo, que mi insigne gato Mizaldino me maulla que dieron las doce, y que él no quiere ser escritor, sino bibliotecario, que venter non patitur dilationem [la barriga no soporta demoras]. Adiós amigo, que se enfrían los garbanzos.

Mis respetos, etc. Me remito al estilo de cartas.

Besa la mano de Vuestra Señoría su amigo y capellán fray Martín Sarmiento.










Más informacióen en: http://es.geocities.com/kallaikoi


No hay imágenes relacionadas.

Comentarios

Tijera Pulsa este icono si opinas que la información está fuera de lugar, no tiene rigor o es de nulo interés.
Tu único clic no la borarrá, pero contribuirá a que la sabiduría del grupo pueda funcionar correctamente.


  1. #1 Ivannovic 12 de dic. 2007

    Brigantinus

    A
    Coruña (Galicia)

    Claves: Un poco de todo

    Curriculum:Conocedor de
    varias cosas. Maestro de ninguna.

    Vaia, vaia, vaia... mirade o que temos aquí. Un Sapientia
    que dí ser d’A Coruña… Irmos a ver raparigo, ¿Quixera saber porque te fas
    chamar Birgantinus, e tamen quixera saber como podes ter tan pouca vergonha pre
    facertelhe dono d’ese nome, nome que nos ven, e ti ben o sabes(mais co negues),
    do goidelico que falaron eiquí os, según ti, “celtoides”?. Polo amor de Deus,
    faite un favor a ti e o teo nome, nome que roubas para facerlhe a guerra sucia
    como acostumades face-los “patriotas”… ¡¡Largate!!. Vaite pra Castela que alí
    estaras ben defendendo Madride o dous de maio e a ser posibel tamen estaras ben
    indo d’esmorga o dazaoito de xullo que ben das a ver que si vai contigo.

     

    Conhecedor de “varias cousas”… ¿poidesme dir que e o que ti conheces?
    Mais que penses que non, intrigame de sabe-lo, xa que todo o que lin de ti n’este
    portal soio me topei ca buléira cheirenta da ultradreita nas tuas acraracions. Ti
    do que ben sabes e do xeito de sementar a dubida sobor da na nosa lembranza que
    esta visto que non é a túa.

     

    Moitos
    por aquí, entre eles ti, din, polo que vos entendo, que a historia escrita
    polos antergos é o de menos e que o non é verdadeiramente importante que son
    imprecisos que non houbo tal cousa é soio cas nosas novas teorias do presente e
    as que se fagan no noso futuro serán as verdadeiras explicacións o que pasóu
    fai máis de dousmil anos e todo o que nos contaros os historiadores do pasado como
    Herodoto (contemporaneos de isas xentes que aquí vivian) son contos (que ven a
    ser como dicir que colon non foi en tres carabelas, que eso era falso, que foron
    n’un iate, soios il e a muller). lendo esto, traesme o recordo unha cita do escritor
    e ensaísta Xurxo Santayana, que nacido
    Madrid 1863, faleceo en Roma como exiliado polas circunstancia que lle
    acaeceron polas xentes coma tí o 26 Setembro de 1952. Esta cita foi posta nunha
    placa na torre de Londres, recordando os bombardeos da cidade na Segunda Guerra
    Mundial:

     

    “O ríspeto e a educación mutua, pode e se
    debe de intentar alcanzar. Especialmente si os pobos evolucionan en paz e son
    conscientes dos erros cometidos no seo pasado. Pero eso soio sucede cando temos
    memoria da nosa historia verdadeira. Tendese a esquecer cando a historia se nos
    disfraza ou se reinterpreta como seguen conveña o caso. Si esquecemos o noso
    pasado, estaremos condenados a repetir os mesmos erros”
    .

     

    E
    esta cita, tamén, lévame a  dicirche
    outra frase celebre de George Owell:

     

    “Quen controla o pasado, controla o futuro, quen controla o presente
    controla o pasado”

     

    ¿Que
    che deixa ver isto a ti? Porque a min isto déixame ver:

     

    1 - Unha
    intromisión bastante precisa da política e dos poderes facticos no control da historia
    e, en concreto, da nosa historia en particular.

    2 - Unha
    falta rotunda de obxectividade nos procedementos e bases científicas, pero un
    desexo grande de control e de poder, que no noso caso, xa non e soio de hoxe e,
    que por razóns que xa empezo a entender, nos persegue desde tempos case
    inmemoriais. Tempos nos que unha superpotencia militar como foi o Imperio
    Romano sométeo a pobos enteiros co pretexto da súa educada cultura e da
    barbarie allea. Que tras coñece-la historia de Boudica me pregunto quen foron os
    verdadeiramente salvaxes.

     

    E ti na tua craridade espos:

    ”Está claro:

    -España la inventó Franco. Como todo el mundo
    sabe, el 2 de mayo de 1808, los madrileños salieron a la calle llevando camisas
    azules con yugos y flechas.

    -El gallego (y el portugués) son lenguas celtas.
    Los romanos fueron unos hijoputas que intentaron -en vano- erradicarlas.”

    As de saber que os focos de resistencia mais fortes estiveron no norte mentras
    que os belicosos celtiberos se deixaron someter tan axiña como cando os arabes
    que vos aprastaron nunha seman, sendo os Galegos, os Astures, Catalans e
    Navarros quen vos sacamos as castañas do lume… Canto mellor non nos oubese sido
    deixarvos as boas de deus para vervos rezando co cu pre riva. Como xa vexo que
    ti non sabes de casi todo soio do que che interesa che direi tamen que o xugo e
    as frechas venhen dos reises de castela Fernando e Isabel…

    O
    Galego (e o Portugues), que son a mesma lingua sendo o Portugues un dialecto do
    Galego veñen dunha fusion de linguas goidelica e latina na cas parolas son a
    maioria latinas pero queda un 20% que non son son latinas, mellor non me digas
    d’onde venhen eo xa o sei… E por favor che repito, largate, ti sobras aquí e tamen
    sobras en Galicia si nela vives (que o dubido).

  2. #2 Cossue 12 de dic. 2007

    Na Galiza nom sobra nem Cristo, e moito menos o Señor Brigantinus que nunca agrede nem agredeu a ninguem. E se alguem nom está de acordo com o que el di, nom tem mais que argumentar a sua postura. 


    Manda grelos.  

  3. #3 Brigantinus 12 de dic. 2007

    1-No, no soy ni el señor Pitillas Salañer, ni el señor Santos Yanguas. El artículo en cuestión, como se ve, tiene bibliografía. En ella se puede consultar de donde he sacado la información. El listado es un resumen del mismo, relativo a las cohortes del convento lucense y bracarense (he prescindido del asturicense) En cada cohorte, resumo en dos líneas fechas y localizaciones (muchísimo más extensamente tratadas en la obra original, incluyendo la epigrafía) Cito fuentes. No me atribuyo datos que no son míos, ni transcribo literalmente haciendo pasar como mío lo que no es (ítem más, incluyo una cita literal mencionando al autor)


    2-El mismo artículo apareció colgado en el foro del portal de Historia Militar "El Gran Capitán". También sin citar fuentes. Tuvieron el detalle de corregir el error. No cuelgo el link, porque ya se podrá consultar en el siguiente punto:


    3-Te copio-pego lo que puedes encontrar en la sección de foro de la Liga Céltica Galaica. Se puede consultar en la página 6 bajo el título Artigo Plaxiado :


    Brigantinus. 9/10/2006 15:16     


    Estimados señores: Veño de comprobar que os artigos publicados por un servidor na web celtiberia.net resultan de tanto interese que incluso se fan eco deles neste site.

    Como se pode comprobar, ou o mundo está cheo de casualidades ou existe a telepatía, ou sinxelamente atopámonos nun claro exemplo de "fusilamento". Polo que a mín respecta, non me parece mal que se fagan eco do mesmo, sempre que se respecten dúas condicións previas:

    1-Que o artigo cite a súa procedencia.



    2-Que postos a transcribir literalmente, se transcriba íntegro, e non só a enumeración das lexións. Podo entender que quizáis o texto previo á devandita enumeración non poida ser de gusto para algúns, (por aquelo do "colaboracionismo"), pero se están dispostos a aproveitar do traballo dun, fágano como debe ser, e non deixando á marxe as partes menos "interesantes".



    O artigo en cuestión é este:



    Cohortes galaicas en el ejército romano.



    http://www.celtiberia.net/articulo.asp?id=992&cadena=Brigantinus



    Foi plaxiado baixo o título



    "Cohortes galaicas no exército román".



    (Na sección "Guerra" dos artigos desta web).



    Como se pode comprobar, o listado reprodúcese literalmente,incluso a bibliografía. A única diferencia é a eliminación de introducción previa, sustituida por un comentario de tres liñas. Curiosamente,non é a primeira vez que me sucede isto con este artigo en particular. Ollen: http://www.elgrancapitan.org/foro/viewtopic.php?t=6310



    Neste caso, púxenme en contacto co administrador do foro, quen amablemente rectificou, como se pode ollar no último post.




    Polo que se refire a esta web, fixen o propio enviando un correo ás dúas direccións que aparecen, sen recibir resposta aínda.




    Como dixen na miña anterior mensaxe, non teño inconveniente ningún en que este artigo meu apareza aquí, baixo dúas condicións:



    1-Que se reproduza integramente (introducción incluida)



    2-Que se cite fonte de procedencia, e se inclúa un link co artigo orixinal de celtiberia.net.




    Un saúdo.


     


    mhor 10/10/2006 20:41     




    Meu amigo Brigantium, da Coruña supoño igual que eu. Recibe a nosa noraboa polo teu bó artigo, moi digno de figurar na historia como reseña e pé de posteriores investigacións.



    Efectivamente houbo eiquí unha copia moi resumida que imos dispór a poñela enteira, con O NOME DO AUTOR E A DEFERENCIA A CELTIBERIA.



    Recibe as nosas disculpas, e tén por seguro que as condicións que propóns serán satisfeitas .



    Hai un par de p roblemas, todos traballamos ou estudamos e non dispoñemos de moito tempo pafra acceder ´´a páxina, polo que igual tardará un anaquiño de tempo.



    O que sí temos que decirche é que neste mundo onde os arqueólogos e investigadors están pola insana tarefa de copiarse os traballos, sobre todo na Galiza, nós -aparte de recurrir a rexistrar os nosos traballos- como investigadores afiicionados, ou pateadores da terra na salvagarda do noso patrimonio esquecido e maltreito, MALDECIMOS ós que se regodean ddo traballo dos outros, que non axuda nin a nosa terra, nin á esencia que como CELTIGOS debemos de tér cara a vida e ós nosos principios.



    Foi un placer contactar contigo. Deica outra.



    Brigantinus  11/10/2006 09:31     


    Sen problema.


    Por iso, non te preocupes. Facede a corrección cando teñades tempo.




    Iso sí, sobre o contido do texto, ACLARACIÓN IMPORTANTE:



    Cando o escribín, os trasnos xogaron unha mala pasada, da que non me decatei ata fai pouco:



    Onde pon "COHORTES AUXILIARES" limitádevos a poñer "OUTRAS COHORTES"



    Porque, de feito, son todas auxiliares...



    Insisto, unha pequena metedura de zoco. Cando colguei o artigo, fixen algúns cambios a posteriori, e non sei como acabei metendo o de auxiliares ahí, cando -insisto- trátase dun erro pola miña parte.




    Agradézoche que tomaras en consideración a miña observación.




    Un saúdo.




    mhor    6/10/2006 20:09               


    Feito. Todos os que andamos na onda da investigación, teríamos que saber de todos, para achegar posturas e ideias.

    Temos a asembleia xeral o mes que vén. agardamos falar nela de moitas e boas cousas e proiectos.



    Amigo Brigantium. Temos unha terra moi especial con moita vida. E a nosa laboura é a de estudala , protexela e facer que os seu moradores se sintan fachendosos de vivir nela.



    Cecáis é un dos conceptos que teño eu cando defino o celtismo. A TERRA-NAI. e todas as suas consecuencias e o seu desenrolo e evolución histórica.



    Veña. Brindo polas tuas novas investigacións e novos artigos. 


    MATUGENO   18/11/2007 22:47      O dito guerra ao plaxio, sintocho moito Britantino. Supoño que o tema se solucionara en breve.


    Un consello, tede coidado co aproveitados que (no so co do plaxio) senon os que se dedican a colgar anuncios publicitarios nunha webe que como esta non é para iso.




    Un Saudo 



     




     4- Un ejemplo de diálogo civilizado y educado (con "talante", que se diría ahora) Desgraciadamente, veo que el artículo sigue sin citar la fuente. Y reitero lo que dije en él. Nada que objetar a que sea colgado en la web, pero citando fuentes, plis.


    5-Una última cosa. Te has tomado un poco a chirigota lo que he puesto en mi currículum. Lo cierto es que lo que ahí pone tiene poco más de año y pico. Antes, desde que me di de alta hace algunos años, se podía leer "Años arrastrado por una facultad de Derecho".



    P.D: el término "celtoides" fue acuñado por el profesor De la Peña Santos, nada sospechoso de ser un vendido al oro de Madrid ni al yugo o las flechas (salvo que A Nosa Terra se dedique a publicar obras de Arqueología e Historia firmadas por falangistas, cosa que dudo)


     

  4. #4 Renglón Torcido 12 de dic. 2007

    Tu texto no tiene desperdicio Brigantinus:


    "El problema de la gente como tú es que tenéis el cerebro alienado por culpa de los panfletos que os metéis en la cabeza. A mí también me anduvieron a vueltas toda la vida con lo de la "Doma y castración del Reino de Galicia"".


     


    Osea, que leer lo que dijeron Zurita y algún otro comentarista acerca de la "doma" de los gallegos es "alienarse" la cabeza, pero tu sin embargo, n tienes reparos en difundir los (estos si lo son) panfletos de Antonio de la Peña Santos, donde no se  cita un texto histórico ni de bromas, y todo son opiniones para hacernos creer que los castrexos eran un burriños que se chupaban el dedo.


    Que fácil es ver los "panfletos" en los demás, pero no en uno mismo.


     


     


     


     

  5. #5 Renglón Torcido 12 de dic. 2007

    Un saludo para Nepocianus, alguién que se dio cuenta de cual era la verdadera esencia del Imperio Romano (el fascismo y la imposición, que ellos inventaron).


    Bueno este Brigantinus, siempre dandole vueltas a todo, la frase "doma y castración" es posible que no la dijese ningún cronista, pero si dijeron otras, como "doma", hacerse con el reino, opueblo aun no "sujeto" a Castilla, o frases semejantes, que vienen en documentos que yo tengo.


    Si te fijas Brigantinus, yo no dije "doma y castración", sino "doma". Así que no compares textos originales con las peliculas de Peña Santos.


     

  6. #6 LINTERNA 12 de dic. 2007

    Información eliminada por el Administrador Ego
    Motivo: vaya!

  7. #7 Llug 12 de dic. 2007

    Por certo, eu sou-vos celtoide total, pero neste caso a minha falcata está do lado do aparente romano Brigantinus.... e tem muita sede....


    IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIXUXU!!!!

  8. #8 Ivannovic 12 de dic. 2007

    A expresión "Doma y castración del Reino de Galicia", amigo Brigantinus, referida por Castelao como orixinaria de Zurita é un dos mais fecundos lugares comúns da historia de Galiza. O estilo de Zurita pode parecer na actualidade austero pero é incuestionable a súa autoridade como cronista moderno e o seu método historiográfico rigoroso. Mostra unha nova concepción dos deberes dun historiador e, non contento cos amplos materiais gardados nos arquivos de Aragón, buscou as súas fontes nos Países Baixos, Roma, Nápoles e Sicilia, para atopar documentos de primeira man que lle permitisen reformular a historia desde os seus materiais máis fidedignos

    A expresión, parte dun discurso parlamentar sobre o Proxecto de Constitución, era a seguinte:

     "Desde que los llamados Reyes Católicos verificaron el hecho que Zurita llamó la doma y castración del Reino de Galicia, la lengua gallega ha quedado prohibida en la Administración, en los Tribunales, en la enseñanza, y la Iglesia misma evitó que nosotros, los gallegos, rezásemos en nuestra propia lengua."

    Embora ese sexa o primeiro uso da expresión rexistado, é o comentario feito en Sempre en Galiza o que marcaría a xeracións de galeguistas:

    "Escoitade o que di Santillana: "..non há mucho tiempo cualesquier decidores é trovadores destas partes, agora fuesen castellanos, andaluces o de la Estremadura, todos sus obras componian en lengua gallega o portuguesa". Foi preciso executar a "doma y crastración de Galicia" (verbas de Zurita, cronista dos Reis Católicos) para que enmudéceramos; pero a nosa lingoa sigueu frorecendo en Portugal, e o pobo galego non quixo esquecela."

    Tanto o ambiguo do texto, como as interpretacións posteriores, darían lugar a unha confusión en que se xuntaron nun único acto de "doma y castración" un conxunto de feitos separados e que non todos foran influenciados polos reis Católicos:

    1 - O declinio da literatura galego-portuguesa de arredor do ano 1350

    2 - A centralización administrativa e o control do Reino de Galiza que se dá como finalizada, esta sí, coa viaxe a Santiago de Compostela dos Reis Católicos en 1486.


    3 - A asunción do Castelán como lingua das clases altas e da administración comezada xa no século XIII e que foi avanzando paulatinamente en diversos campos e ainda non rematou.

    A cita orixinal e completa de Zurita dicia asi:

    Galicia se redujo a las leyes de la justicia, a donde el rey puso audiencias. En aquel tiempo se comenzó a domar aquella tierra de Galicia, porque no sólo los señores y caballeros della pero todas las gentes de aquella nación eran unos contra otros muy arriscados y guerreros, y viendo lo que pasaba por el conde -que era gran señor en aquel reino- se fueron allanando y reduciendo a las leyes de la justicia con rigor del castigo. Volvió el rey de Galicia a Salamanca en fin del mes de noviembre, y desde aquella ciudad se envió su audiencia real formada a Galicia, para que residiese en aquel reino y con la autoridad de los gobernadores y jueces que allí presidiesen y con rigurosa ejecución se administrase la justicia; y el arzobispo de Santiago les entregó su iglesia habiendo pasado por el estado del conde de Lemos y por todas las otras tierras de señores que hay hasta llegar a su arzobispado sin ser recibidos los oidores: tan duros y pertinaces estaban en tomar el freno y rendirse a las leyes que los reducían a la paz y justicia, que tan necesaria era en aquel reino, prevaleciendo en él las armas y sus bandos y contiendas ordinarias, de que se siguían muy graves y atroces delitos y insultos. En esto y en asentar otras cosas, se detuvieron algunos días el rey y la reina en la ciudad de Salamanca.

    Ref.
    X. L. García: Castelao, Otero Pedrayo, Suárez Picallo, Villar Ponte. Discursos parlamentarios (1931-1933), Sada-A Coruña, 1978, pág. 16. Resaltado propio

    A. Rodríguez Castelao: Sempre en Galiza, 2ª edición Galaxia, Vigo, 1986, páxina 47


    Anais da coroa de Aragón, Libro XX, Capítulo LXIX

    En goidelico foucellas non exactamente pero no que nos queda del cando queiras... busca as parolas que veñen con esa orixe faite un vocabulario pre ter un dialogo... hay mais das que pensas e se colles os nomes de toponimos con isa orixe e as traduces o vocabulario medra e o noso dialogo podra chegar a ser bastante fluido.

  9. #9 Cossue 14 de dic. 2007

    Sentíndo-me eu celtófilo, suevófilo e umha manchea de cousas que rematam em -ista, nesta tesitura só podo estar com o Brigantinus. Cagho en diola, Llug, c'o limpinho que che tinha o punhal de antenas e aghora vou-no estraghar com... ¡¡¡Por Uderzo e o Ghoidelico!!!

  10. #10 xatu 14 de dic. 2007

    Brigantinus, para tranquilizar las aguas te invitaba a unas cañas en la "cervezona". Hay mas unión de la que parece. Si las cosas fueran como algunos quieren el Superdepor estaría colapsado de carnets de emigración. No me los imagino en 3ª regional disfrutando de una nada grata y supuesta "nacionalidad autóctona". Pobre cuñado mio entretenido en jugar a la petanca.

    Änimo, y saludos.

  11. Hay 10 comentarios.
    1

Si te registras como usuario, podrás añadir comentarios a este artículo.

Volver arriba